Het dit jaar verschenen The Stars Are God’s Bullet Holes kan gezien worden als poging nummer drie, maar ook deze keer wordt het de luisteraar niet bepaald gemakkelijk gemaakt. Toch wordt het hoog tijd dat deze geniale zonderling eindelijk eens op de juiste waarde wordt geschat. Liefhebbers van Eels, Beck, Mark Lanegan en Nick Cave moeten dan ook zeker eens aandacht besteden aan deze muziek, waarin weliswaar hevig geëxperimenteerd wordt met effecten en diverse instrumenten, maar waarin bovendien ontzettend veel moois te ontdekken valt. Murry weet als geen ander met zijn teksten een wereld te creëren waarin fictie en harde realiteit in elkaar verstrengeld zijn en waarmee hij vervolgens de aandacht moeiteloos op zich gevestigd weet te houden. Hij slaagt er zelfs in om het overbekende ‘Ordinary World’ van Duran Duran op een ronduit verrassende wijze naar zijn hand te zetten.
Echt vrolijk wordt het nergens maar John Murry weet met The Stars Are God’s Bullet Holes de luisteraar een zeer bijzondere luisterervaring te bezorgen die diverse hoogtepunten kent en dikwijls heel prettig aanvoelt.
Saint Sister - Where I Should EndHet ‘atijd lastige’ tweede album van de Noord-Ierse, maar vanuit Dublin...
Reject The Sickness - While Our World Dissolves Wanneer we het hebben over melodieuze deathmetal zijn alle ogen en oren...