Op het eerste nummer valt het nog niet zo op, maar het daaropvolgende ‘Oselu Ko Ni Se’ begint met een indringend gedicht. Begeleid door spaarzame drums. Het woord kolonialisme valt. Gebaseerd op de toon van Costa is het een stevig inhoudelijk statement. Halverwege gaat het nummer over in een jazzy, bossa nova ritme. En wordt afgesloten door een verrassende en interessante saxofoonsolo.
Op andere momenten swingt Nilza Costa met haar band in afrobeat ritmes. ‘Ode in Transe’ doet dit. De drums en zang zetten de basis voor een afrobeat ritme. De traditionele swingende blazers worden vervangen door een goed passende blokfluit. Ook ‘Awa’ is een swingende afrobeat. Eerst klinken mysterieuze klanken, maar dan gaat het gas erop.
Met name tijdens ‘Maresia’ wordt duidelijk dat Nilza Costa niet alleen een goed gevoel heeft voor het samenbrengen van verschillende elementen uit de wereldmuziek, maar ook een hele goede stem. Het ritme kabbelt in de stijl van Boubacar Traoré. Nilza Costa zingt er met een zuivere gospel overheen.
Le Notti Di San Patrizio is een verrassende CD die indruk maakt. Niet vaak hoor je verschillende elementen uit de wereldmuziek zo goed samenkomen als hier. Op knappe wijze brengt Nilza Costa de Braziliaanse traditie, Amerikaanse jazz en blues alsmede Afrikaanse afrobeat en folk samen. Een wereldmuziek die de naam van het genre aandoet. Namelijk geluiden vanuit de hele wereld samenbrengen tot een schijnbaar moeiteloos geheel.
Tom Clelland - Handpicked & CollectedHollander en folkfan? Dan heb ik iets leuks voor je: Handpicked &...
Monsieur Doumani - Pissourin De heren van Monsieur Doumani wonen in Cyprus, maar hun mix van muziek...