2021-11-19
Alex Savelli is een Italiaans producer en multi-instrumentalist en is min of meer bekend van de Italiaanse avantgardistische progrockband Pelican Milk. Ivano Zanotti is een Italiaans drummer die aan veel projecten en bands heeft meegewerkt, maar net als Savelli ook in onze contreien amper bekendheid geniet. Samenwerking met Zanotti stond hoog op het verlanglijstje van Savelli en aldus werd de samenwerking onder de naam Savelli – Zanotti geboren en zag het album Italian Kidd het levenslicht. Waarom Savelli nou zo graag met Zanotti wil samenwerken is een raadsel want Zanotti blijkt vooral een adequate, maar niet al te bijzondere, houthakker.Het lange album beslaat vijftien tracks en de zang wordt op bijna elk nummer door een andere vocalist ingevuld. Omdat ook de muziek alle kanten op meandert lijkt het album meer op een verzamelalbum dan op een coherent werkstuk. Eigenlijk is de muziek niet onder één noemer te duiden, al is de gemene deler (alternatieve) progrock. De vocalisten komen uit bands die ongetwijfeld in Italië een underground status hebben, maar bij ons totaal niet bekend zijn. Sterker nog; enige research op internet leverde amper informatie op.
Gelukkig staan er wel wat interessante tracks op het album en vinden we vooral halverwege een paar pareltjes. Zo is ‘NSD (Natural Space Dift)’ een spacerock meets progrock track. Je zou dit het best kunnen omschrijven als een mix van Hawkwind en Porcupine Tree. Mooi gezongen door ene Michele Manichetti die we ook op het punky ‘Take Me back’ horen. Daarvoor vinden we ‘The Shepherd’, een soort alternatieve gothic track die lispelend en fluisterend wordt gedeclameerd door Valentina Gerometta die er een Siouxsie and the Banshees-achtig tintje aan geeft. Het chaotische en actuele ‘The Bat Of Wuhan’ is opvallend door de punky attitude en de zang van Luca Fattori die ook de funky opener ‘Loud Mouth Went Crazy’ voor zijn rekening neemt.
Alex Savelli horen we zelf op ‘Unspoken’ en verder we horen nog een soort jazzy slijper (‘Not Alone’), bij elkaar gecroond door luciano Luisi. Hetzelfde nummer horen we ook nog eens als afsluiter, maar dan in het Italiaans gezongen.
Op dit fragmentarische en rommelige album, dat zeker zijn momenten kent, is geen peil te trekken. Door het ratjetoe aan stijlen laat het zich niet lekker beluisteren. Als je zoveel zangers gebruikt als Alex Savelli, zou het wel fijn zijn als er enige samenhang binnen de songs onderling is te vinden; een kunst die grote namen als Arjen Lucassen (Ayreon) en Tobias Sammet (Avantasia) wel beheersen.
Jungle - Loving In StereoAls je Loving In Stereo van Jungle met een tijdmachine naar begin jaren...
Tom Clelland - Handpicked & Collected Hollander en folkfan? Dan heb ik iets leuks voor je: Handpicked &...