RECENSIE: Mac McCaughan - The Sound Of Yourself

Mac
recensie cijfer 2021-10-27 Mac McCaughan is de frontman van Superchunk en Portastatic, bands waarmee hij sinds begin jaren negentig grossiert in indiepop en rock. Met The Sound Of Yourself levert McCaughan officieel zijn tweede soloalbum af onder zijn eigen naam. The Sound Of Yourself komt uit via McCaughan’s eigen platenlabel Merge Records.

The Sound Of Yourself komt wat traag op gang met de dromerige instrumental ‘Moss Light’. In de daarop volgende tracks (‘The Sound Of Yourself’ en ‘I Hear A Radio’) klinkt de voorliefde voor Britse eighties bands (The Cure, New Order) door: droge baslijnen, sprankelend gitaarwerk, stijlvol drumwerk en statige synthesizertonen. En dat alles in een glasheldere productie.

Het is wel even schrikken als McCaughan’s stem invalt op titelsong ‘The Sound Of Yourself’ (“Oh will you ever get used to the sound of yourself…..”). Zijn afgeknepen stemgeluid klinkt als Geddy Lee die aan een heliumballonnetje heeft gezeten. Op ‘I Hear A Radio’ laat McCaughan zijn stem gelukkig weer een paar toontjes lager zingen.

Na twee popsongs vindt McCaughan het weer tijd voor een instrumentaal intermezzo. ‘36 And Rain’ is een new age niemendalletje van het ergste soort. Piano- en synthesizerklanken worden gelardeerd met het geluid van vallende regendruppels en een kletterend bergbeekje.
Maar liefst vijf interludes kent het album (‘Moss Light’, ’36 And Rain’, ‘Gen Ash’, R Dream’ en ‘Found Cricket’). Ze vormen een hinderlijke onderbreking op het toch al niet bijster spannende album. MacCaughan kan deze oprispingen beter bewaren voor de filmscores waarin hij zich tegenwoordig bekwaamt.

Gelukkig kent het album nog een paar aardige popliedjes, zoals ‘Circling Around’ en het opgewekte ‘Sleep Donor’. Maar de beste track op het album is zonder twijfel het gitaargedreven ‘Dawn Bends’. McCaughan’s stemgeluid klinkt hier als Peter Perrett (The Only Ones) en hij krijgt op het nummer muzikale hulp van Yo La Tengo en bandmaatje Jon Wuster (Superchunk). Het is de enige song die een ruime voldoende scoort.

Deze uitschieter toont aan dat het maken van een soloalbum wellicht niet het beste idee was van MacCaughan. Twijfel en zelfkennis kan de goede man echter niet worden ontzegt. Want wat vroeg hij zich op de titeltrack ook alweer af? “Oh will you ever get used to the sound of yourself…..”.
Recensent:Bart Slaats Artiest:Mac McCaughan Label:Merge Records
Cover Squirrel Flower - Planet (i)

Squirrel Flower - Planet (i)Onder haar zelfgekozen bijnaam Squirrel Flower brengt Ella Williams haar...

Cover Dave - We 're All Alone In This Together

Dave (UK, hiphip) - We 're All Alone In This Together Hoe volg je een alom bejubeld debuut op dat in 2019 zowel de Mercury Prize...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT