2021-10-06
Amy Taylor is boos. Kwaad zelfs. Kwaad vanwege kapitalisme en seksisme (‘Capital’). Kwaad omdat ze als vrouw ’s avonds in het donker niet alleen over straat kan (‘Knifey’). Kwaad omdat ze niet voor vol wordt aangezien als ze sexy kleding aantrekt (‘Laughing’). Kwaad omdat ze vanwege haar kleding geweigerd wordt bij een kroeg (‘Security’). Gelukkig kropt ze deze woede niet op, maar uit ze deze met haar band Amyl And The Sniffers in pakkende songs. Amyl And The Sniffers bestaat naast Taylor uit gitarist Dec Martens, bassist Gus Romer en drummer Bryce Wilson. De drie heren leggen een retestrakke, vrij toegankelijke basis van punkrock, waarover Taylor haar slimme, cynische en soms grappige teksten kan zingen, schreeuwen en spugen. Haar stem zit lekker vooraan in de mix, wat bepalend is voor de sound van de band en waardoor haar teksten nog beter overkomen.
Comfort To Me is de opvolger van het titelloze debuut uit 2019. Het album werd opgenomen in thuisstad Melbourne en door de band zelf geproduceerd, samen met Dan Luscombe. Deze producer en muzikant werkte eerder samen met onder andere Courtney Barnett, Mick Harvey en Marlon William. Samen met de band heeft hij Comfort To Me een lekker heldere sound meegegeven, waardoor de plaat uit je speakers knalt en zeer toegankelijk klinkt.
Scherpe teksten, strakke riffs en hier en daar een verdwaalde gitaarsolo. Wat wil je nog meer van een punkplaat? Inderdaad, niets!
Shannon Lay - Geist Shannon Lay is een Amerikaans muzikante die naast haar solocarrière enige...
Lala Lala - I Want The Door To Open Op een binnenplaats staat een robotvrouw op een waterlelie, blijft een...