2021-12-09
Bob’s Burgers is een Amerikaanse animatieserie gemaakt door Loren Bouchard, die voor het eerst in 2011 werd uitgezonden door Fox Broadcasting Company. Sinds maart 2014, hetzelfde jaar dat de serie een Emmy won, wordt deze ook door het Nederlandse en Vlaamse Comedy Central uitgezonden. De serie draait om de familie Belcher, die een hamburgerrestaurant uitbaten. Vader Bob, wordt vertolkt door H. Jon Benjamin; moeder Linda door John Robers, tienerdochter Tina door Dan Mintz, tienenerzoon Gene door Eugene Mirman en de jongste telg van de familie, Louise, door Kristen Schaal. Op de negentig (!) nummers dat het dubbelalbum The Bob’s Burgers Music Album Vol.2 rijk is, verzorgen zij het merendeel van de zang. Het album is een verzameling van muziek en korte introducties naar nummers, die in seizoenen zeven tot en met negen langs zijn gekomen. Voorganger The Bob’s Burgers Music Album Vol.1 had verrassend genoeg een aantal prominente artiesten, waaronder The National, Låpsley, Cyndi Lauper, Carly Simon en St. Vincent. Vandaar dat het ook onder de noemer Various Artists kan worden weggezet. Op de tweede collectie is het wat dunner gezaaid met bekende artiesten, al leveren acteur Adam Driver en Matt Berninger (The National) een bijdrage (‘Art Song’). Ook Kevin Kline komt even terug met ‘Nothing Makes Me Happy’.
Het siert platenlabel Subpop dat zij hun namen niet met dikke letters op een hype sticker hebben staan; hun inbreng is slechts een bijdrage aan de algehele meligheid die het album overheerst. In korte nummers, vaak onder de twee minuten, passeren op ludieke wijze angsten en tienerproblemen de revue. Denk aan ergernissen zoals ‘Sleepovers’, ‘Play Dates’ en ‘Sugar Cookies’. Dan is er de angst die gezaaid wordt door ‘The Bleaken’, het monster die de kerstcadeaus steelt. Naast covers van ‘O Christmas Tree’, ‘Do You Hear What I Hear’ is er met ‘Twinkly Lights’ een eigen inbreng, al dan niet met een knipoog naar Kanye West. Knipogen genoeg overigens, voor wie ze wil vinden: ‘Let’s Swap Eyes’ (Daft Punk), ‘Flu-oiuse’ (Pulp), ‘Bioluminescence’(Frank Zappa) en uiteraard ‘Ga Ga’ als duidelijke voorbeelden.
Het album staat verder vol covers, 'Bat Out Of Hell’ (Meat Loaf), ‘Streetlife’ (The Crusaders), ‘(I’ve Had The Time Of My Life (Bill Medley & Jennifer Warnes), ‘Beyond The Sea’ (Bobby Darin) en zelfs ‘Radar Love’ van ‘onze’ Golden Earring. Denk hierbij echter wel aan karaokeversies en verwacht geen juweeltjes. Nee, het album moet het hebben van het hoge musicalgehalte, zoals ‘Hate The Way I Love You’. De beste nummers gaan nog over het hamburgerrestaurant, zoals ‘How Many Sandwiches Can You Name?’, ‘Regular Fries (Cruel To Be Kind)’ en vooral ‘This Wedding Is My Warzone’, waar Bob zijn zorgen over de catering uit.
Voor fans van de serie zal dit album ongetwijfeld menig glimlach op het gezicht toveren, terugdenkend aan de relevante episodes. Voor een willekeurige luisteraar is het een album van een hoop geschreeuw, (Amerikaanse) onderbroekenlol en onbeduidende covers. Al kun je wel de vraag stellen waarom er verwezen wordt naar Japanse mythologische monsters op de eerste drie nummers. Zou er toch meer achter de muziek zitten?
GA-20 - Does Hound Dog TaylorHound Dog Taylor was een laatbloeier in de Chicago-blues scene. In 1960 nam...
Barney Artist & Mr. Jukes - The Locket Mr Jukes & Barney Artist hebben de afgelopen achttien maanden gewerkt...