2021-11-25
Marisa Anderson en William Tyler zijn twee Amerikaanse gitaristen die continue bezig zijn met het verfijnen van hun eigen geluid. De klassiek opgeleide Anderson past bijvoorbeeld elementen van minimalisme, elektronische muziek, drone en neo-klassiek toe op haar composities. Zij heeft eerder gewerkt met een verscheidenheid aan artiesten, zoals Beth Ditto, Sharon Van Etten, Mdou Moctar en Circuit Des Yeux. Tyler’s stijl is afgeleid van (indie)folk en poprock. Hij is vooral bekend geworden door zijn Modern Country album uit 2016, nadat hij uit de band Lambchop stapte. Tegenwoordig stort hij zich op filmmuziek, zoals het vorig jaar verschenen First Cow. Beiden hebben een gemiddelde deler: zij zijn bezig met een herinrichting van het traditionele Amerikaanse muzieklandschap dat al jaren is opgebouwd uit blues, jazz, gospel en countrymuziek.Nadat zij elkaar tegenkwamen bij het herdenkingsconcert van David Berman, met wie Tyler samenspeelde in Silver Jews, was er een zaadje geplant. Er werd al snel besloten om te gaan oogsten en wel in de studio van producer Tucker Martine in Portland (Oregon). Normaliter zou dat een prima idee zijn, ware het niet dat er bijzondere, onvoorziene omstandigheden op de loer lagen. De straatrellen naar aanleiding van de dood van George Floyd en felle bosbranden, die het zonlicht blokkeerden, droegen daardoor bij aan de sfeer van het album.
Lost Futures is vernoemd naar de subtekst van een boek dat Tyler tijdens de opnames aan het lezen was, Ghosts Of My Life van Mark Fisher. Hierin verwoordt hij de angst die hem blijft achtervolgen voor het feit dat de samenleving geen nieuw gedachtegoed kan ontwikkelen dat radicaal anders is dan het huidige. Zo wordt het leven een gevangenis van eindeloze nostalgie. Dat past geheel in lijn met de muziek dat zich laat beluisteren als een roadmovie soundtrack in het huidige, maar terugblikkend op het oude, Wilde Westen.
‘News About Heaven’, ‘Lost Futures’, ‘Hurricane Light’ en ‘Pray For Rain’ zijn akoestische sfeernummers die prima voortborduren op een thema, waarbij beide gitaristen elkaar opzoeken. De één tokkelend en de ander op slaggitaar. Op de meeste nummers worden zij, al dan niet spaarzaam, bijgestaan door Tucker (drums); Gisela Rodriguez Fernandez (viool) en Patricia Vázquez Gómez (quijada, een Peruaans percussie-instrument bestaande uit een dierenkaak). Het zijn vooral de variaties die deze muzikanten op ‘At The End Of The World’ inbrengen dat je je een ondergaande zon in Spanje kunt voorstellen. Afsluiter ‘Haunted By Water’ brengt meerdere genres (rock, country, americana) tezamen en geeft een kijkje naar de toekomst van de Amerikaanse folkmuziek. Deze tot in perfectie uitgewerkte nummers staan in contrast met het rommelige ‘Life And Casualty’ of de eentonige zes minuten durende dreun van ‘Something Will Come’. Beide nummers hebben op dit album niets te zoeken.
Met een titel als Lost Futures verwacht je een depressief klinkend album. En ook al is dit geen opbeurende muziek, het zet je wel aan het denken. Anderson en Tyler geven ons voldoende om over te mediteren. Los van twee minder geslaagde experimenten, staan er zes nummers op waarmee je een reis door de Amerikaanse vlaktes kunt visualiseren.
The bevis frond - Little EdenNick Saloman mag de pensioengerechtigde leeftijd inmiddels ruimschoots...
El Michels Affair meets Liam Bailey - Inversion De soulgroep El Michels Affair is van vele markten thuis. Ze ondersteunen...