2022-03-12
Mocht je al op zoek zijn naar een band die de soundtrack kan verzorgen voor deze pandemische tijd, dan zal Trupa Trupa je niet teleurstellen. Hun kenmerkende stijl van post-punk, post-hardcore en psychedelica zet de huidige depressieve sfeer goed neer. Verwacht van dit Poolse viertal uit Gdansk dan ook geen vrolijke, zomerse muziek. Hoe kan het ook anders als je weet dat hun bandnaam zich laat vertalen als een “zooitje lijken”. Dat heeft alles te maken met waar zij voor staan: in your face en voortdurend verwijzend naar de gruwelijkheden die de nazi’s in hun land hebben begaan. Zanger/gitarist/dichter/filosoof Grzegorz Kwiatkowski is een toegewijd anti-fascist die het zichzelf niet gemakkelijk maakt in het hedendaagse Polen, het land dat het woord “dodenkampen” voor onder andere Auschwitz probeert te verbieden. Als afstammeling van een concentratiekampoverlevende wist hij de krantenkoppen te halen toen hij 500,000 bewust achtergelaten schoenen in de bossen rondom het voormalige concentratiekamp van Stutthof had gevonden. Het maakte deel uit van zijn campagne ‘Make Poland Innocent Again’,dat probeert te voorkomen dat Polen zijn betrokkenheid ten tijde van de nazi oorlogsmisdaden bagatelliseert, of zelfs uit het collectieve geheugen probeert te wissen. Het nummer ‘Never Forget’ op Jolly New Songs [2017] vertelt hierover.
Dan zou je niet verwachten dat de Poolse ministerie van cultuur hun tour door de Verenigde Staten co-financiert. Toch is dat zo. De regering is opportuun genoeg om te realiseren dat de opkomende populariteit van deze band kan zorgen voor promotie van zowel de Poolse taal als de cultuur. Het is namelijk niet zomaar een rockband. Het zijn vier afgestudeerde intellectuelen, die met hun eigen gemaakte instrumenten aparte en vooral duistere muziek maken. Na enkele zelf bekostigde albums lonkt de internationale doorbraak, vooral na het uitbrengen van Of The Sun [2019] onder het Glitterbeat label. Samen met Wojtek Juchniewicz (zang, gitaar), Rafał Wojczal (keyboards, gitaar) en drummer Tomek Pawluczuk weet Kwiatkowski dat hun zesde album B Flat A meer aandacht dan ooit zal krijgen.
Deze kans nemen zij dan ook serieus. Al vanaf opener ‘Moving’ wordt er een panisch ritme neergelegd dat de basis vormt voor nummers als ‘Kwietnik' (“bloembed”) en ‘Far Away’, waar ook de grauwe gitaren hun opwachting maken. Op ‘Twitch’ wordt met het simpele “It’s just a chill/But I’ve got a pill/Go back to work” de politieke boodschap gebracht dat arbeiders gedurende de pandemie geacht werden door te blijven werken, ondanks de gezondheidsrisico’s. Op ‘Sick’ gaan ze nog een stap verder. “I don’t know how to tell you that you’re sick” is een knipoog naar de film The Third Part Of The Night [1971] van landgenoot Andrzej Żuławski. Hier wordt het ziek zijn vergeleken met een samenleving die zowel fysiek als mentaal onder druk staat. Op het melancholische ‘Lit’ gaat de band zelf muzikaal aan die druk ten onder.
Echt vrolijk wordt het nergens op dit album, al heeft de band met ‘Uniforms’ een lekkere meezinger te pakken. “I wanna eat all my uniforms” zal hun uithangbord zijn voor enige menselijkheid in deze haatdragende wereld. Onheil was nog niet eerder zo rauw op muziek gezet.
Tess Merlot - Laissez-MoiNa het beluisteren van ‘L’Enfer’ van Stromae ontstond in huize De Zwart een...
Palace - Shoals Palace is een viertal uit London die als dertienjarigen besloten samen...