2022-03-23
Eerst deed ondergetekende bij White Shades, Black Nights zijn beklag over onzuivere zang. Daarna voelde het op EP Virgin Candy alsof er een orkaan door het huis werd geblazen. Ditmaal laat The Heroes met een wederom geweldig vormgegeven album een onvervalst stukje Nederbiet door de speakers te knallen. En ze maken het verhaal compleet door een subtiele, maar veelzeggende naamswijziging door te voeren. De Heroes presenteert, met een knipoog naar Once Upon A Time In The West, de Nederlandstalige EP Zwolle. Waarom ineens in het Nederlands?. Van een nood een deugd maken heet dat. Door het virus met een grote C ging de geplande tour door Brazilië niet door en het werk van Virgin Candy kon nauwelijks live ten tonele worden gebracht. Dan maar werken aan een nieuw materiaal, zodat je klaar staat als de Nederlandse podia weer open mogen.
Zwolle brengt rammelende, schurende garagerock met een pakkende pophook, vuige gitaren, catchy riffjes, beukende drums en tempowisselingen. Acht tracks sieren het stuk vinyl van de heren, waaronder een drietal covers. Hoewel covers, er wordt gebruik gemaakt van teksten van het Nederlandstalige ‘Bloedvervuilers’ van Armand, The Saints en The Godfathers.
Zwolle trapt af met de aanstekelijke oorwurm ‘Nina’, dat het gehele bovenstaande recept bevat. Meteen valt op dat de productie weer prima is. De productie heeft het drietal, dat op de EP wordt ondersteund door het Zwols Brulkoor (Kim Versteegh en Henk Wesselink) in eigen beheer gehouden, maar de mix en mastering is in handen van Guido Aalbers. En die weet hoe de zweep hoort te klappen. ‘Nina’ wordt in rap tempo opgevolgd door de punkrockode aan de thuisstad. Hierin mag Herman Brood niet ontbreken, maar ook de veemarkt niet, blijkt wel uit het onderliggende geloei. Opvallend hierbij is het muzikale intermezzo. Het maakt dat De Heroes de drie minuten grens passeert, wat geen vaak voorkomende gebeurtenis is op werk van de driemansformatie. Toch houdt men het ook tijdens dit unicum compact. Met het punky ‘Vette Pech’ wordt weer vaart gemaakt, wat op het eerdergenoemde ‘Bloedvervuilers’, dat meer uptempo is dan het origineel, wordt voortgezet.
‘Huichelaar’, waar de boel door een smerige gitaar wordt ingeleid, blijft goed hangen, waarbij de zang opmerkelijk is. De beste zang, nee daar zal de band geen prijs voor krijgen, maar het werkt wel binnen de sound van De Heroes. Op ‘Huichelaar’ wordt nog eens een extra stap gezet door een meerstemmig refreintje uit de hoed te toveren. En verdomd, ook dit pakt prima uit. Net als de hoekige stamper ‘A.D.H.D.’. De Heroes sluit Zwolle af met ‘Doodgewoon’, geïnspireerd op werk van The Godfathers en ‘Tot De Dood Mij Scheidt’, geïnspireerd op werk van The Saints. De een bomvol van melancholie, terwijl de afsluiter lekker energiek om de oren vliegt.
De broers Barendsen hebben een discografie opgebouwd die anno 2022 al vijftig (!) jaar beslaat. Dat de heren samen met drummer Rick Strik nog zo weten te verrassen als op Zwolle, is een prestatie die niet veel bands is gegeven. Ga er maar aan staan!
DEAD STAR TALK - Too Many Too MuchFlemming Rasmussen is een legendarische Deense producer die met Metallica al...
Tess Merlot - Laissez-Moi Na het beluisteren van ‘L’Enfer’ van Stromae ontstond in huize De Zwart een...