2022-03-17
Osa7029 houdt van roest. Althans zo lijkt het, afgaande op de hoes van zijn laatste werk Sounds For Abandoned Places. Ook de binnenhoes en de cd zelf geven deze indruk: de oranje-bruine kleuren waar we roest mee associëren komen duidelijk naar voren. Dat de compositie ‘Anthem For Corrosion’ een centrale rol op het album inneemt, bevestigd dat nog eens. Je vraagt je af wie deze artiest is en waar zijn fascinatie met oxidatie vandaan komt. Om met het eerste te beginnen: de 49-jarige Finse muziekjournalist, criticus en componist Aki Yli-Salomäki schuilt achter dit project. Als componist heeft hij tientallen orkestwerken op zijn naam staan, voor grote en kleine ensembles als ook voor solisten. In 2005 won hij twee prestigieuze Finse muziekprijzen voor zijn kamermuziek. Zijn oeuvre wordt wel beschreven als "deep northern", waarbij de muziek langzaam wordt uitgerekt en zowel sonoriteit als melodische terugkerende thema’s bepalend zijn. Sinds twee jaar opereert hij onder de mysterieuze naam Osa7029 om hiermee zijn moderne ambient kant een plaats te kunnen geven. Met albums als Nothing Left But Sea [2020] en Roots, Branches, Cones [2021] wist hij al elektronische en akoestische soundscapes te creëren, waarbij hij zijn omgeving leidend laat zijn.
Dat is bij dit album niet anders. Alle field recordings die de composities vormen, zijn in de zomer van vorig jaar opgenomen. Hierbij heeft hij gebruikt gemaakt van verschillende locaties in Finland. Aan de hand van sommige titels zou je dat niet denken. ‘Uphill On Ground Zero’ met zijn stemmige hoog gelaagde tonen of het cyclische ‘Desert Song’ lijken hier niet op zijn plaats. Het vrolijke ‘Cabin By The Beach’ ligt in de lijn van de muziek van tijdsgenoten als Rival Consoles. Hier past hij meerdere melodielijnen toe en klinkt daardoor ook wat toegankelijker vergeleken bij de rest van de muziekstukken. ‘Meadow Near A Weather Station’ en ‘Clearcutting Area No. 436’ zijn ongetwijfeld geïnspireerd door zijn gemoedstoestand toen hij op die locaties zijn muziek aan het bedenken was. Zoals hij zelf laat weten: “Immersed in moods, colours, wide open landscapes, states of mind. Solitude of our time, loneliness in the middle of urban crowds. These are some of the things, related to my existence, that I want to make audible in my music”.
Rest nog de vraag wat de artiest met roest zou hebben. De continuïteit van ons bestaan, waarbij we heel langzaam opgaan in een andere esthetische structuur, totdat we uiteindelijk één zijn met de natuur is iets wat zijn werk typeert. De rust die deze muziek brengt is ideaal voor een donkere regenachtige zondagochtend, wanneer je je even afzondert met een goed boek en een kop koffie.
Stewart Copeland - Ricky Kej - Divine TidesDe grote naam waardoor Divine Tides opvalt, is natuurlijk Stewart Copeland...
Tamala - Lumba Tamala betekent ‘reizigers’, op hun plaat Lumba reizen ze ook langs vele...