Verwacht van Zorked dan ook geen vrolijke plaat, want Julia Shapiro heeft haar hart op de tong in haar veelal autobiografische teksten. Albumtitel Zorked staat synoniem voor ”throwing up after a night of excessive drinking”. Of in het geval van Shapiro de negatieve gevoelens die bleven hangen na een minder geslaagde paddo-trip.
Het album opent met loodzware, bijna drone-achtige klanken uit de basgitaar op ‘Death (XIII)’. De tekst is al bijna net zo zwaar: ”This is the end, of an illusion, put it to rest, end of the confusion”. De galmende zang , het minimale drumwerk en de zwalkende synthesizerpartijen zorgen voor een onheilspellende sfeer. Een mooie binnenkomer.
Op ‘Wrong Time’ gaat het nog niet veel beter met het gevoelsleven van Shapiro: ”Will it be, the last time, I find myself, stuck inside, this hole I’ve dug”. De titel doet wellicht anders vermoeden maar het met akoestische gitaar vormgegeven ‘Hellscape’ klinkt dan ineens een stuk opgewekter. Op ‘Do Nothing About It’ wordt deze lijn doorgetrokken.
De sound op Zorked is hoorbaar schatplichtig aan shoegazers My Bloody Valentine en Galaxie 500. Het sfeervolle karakter van het album brengt ook eighties band Cocteau Twins in herinnering. En Julia Shapiro toont zich een groot fan van wijlen singer-songwriter Elliott Smith.
Julia Shapiro klinkt op haar solowerk persoonlijker en dromeriger dan op haar groepswerk met Chastity Belt. Zorked is daarmee een meer dan gemiddelde plaat!
Vanishing Twin - Ookii Gekkou Vanishing Twin is een kosmopolitisch gezelschap. De bandleden hebben hun...
Deerhoof - Actually, You Can De opdracht naar elkaar toe was eenvoudig: het volgende album moet live...