2022-04-01
Het komt niet vaak voor, maar soms zit er bij het beluisteren van nieuwe albums iets tussen wat zo ongeveer helemaal niets doet bij de luisteraar. En dan kan het gebeuren dat dat album daardoor dan irritatie opwekt. Irritatie als bijproduct zullen we maar zeggen. Voor ondergetekende is Gold zo`n album. Het is zo`n album wat je zou kunnen omschrijven als vleesch noch visch, maar eigenlijk dekt dat de lading niet. Terwijl goud toch een warme kleur heeft, is dit werk van zangeres Riki, waarachter Niff Nawor schuil gaat, kil, koud en afstandelijk. Je zou het album het beste kunnen beschrijven als een oppervlakkige ver van het bed show. En dat kan toch niet zijn wat Riki bedacht had na het goed ontvangen Riki (2020).Met Riki wist het voormalig lid van goth-punkband Crimson Scarlet verrassend en spannend voor de dag te komen met een in jaren tachtig jas gestoken synthpopplaat. Hoewel het album een dromeriger karakter had dan waar de muzikante eerder aan gelinkt werd, zat er nog wel een fijn schurend randje met een rockattitude aan. Dat schurende randje is op Gold volledig verdwenen en ook de energie van de voorganger is ingeruild voor een ingetogener geluid. We horen op de negen albumtracks vooral dromerige electropop. Je zou het ook artpop kunnen noemen.
Toch opent Gold met ‘Lo’ nog enigszins in de lijn van het eerdere album. Al valt meteen op dat de zang wat dieper in de muziek ligt en meer galmt. Het opvolgende ‘Marigold’ gaat al snel naar een mierzoet niemendalletje waar de melancholie vanaf druipt. ‘Oil & Metal’ heeft iets industrieels. Het klinkt alsof je naar het binnenwerk van een klok zit te luisteren. Daar is niets mis mee maar echt grijpen doet het niet. ‘It`s No Secret’ trekt langzaam aan je voorbij, maar behoort oor de lome vibe, mede veroorzaakt door de zwoele saxofoonklanken, en de diepte waarin de track je trekt, tot de betere tracks van het album. Met ‘Solar’ en ‘Last Summer’ volgen wederom niet al te spannende niemendalletjes. Het enige opvallende is dat de zang bij eerstgenoemde doet denken aan die van Madonna. Ondanks dat ‘Viktor’ een bepaalde eentonigheid kent, is deze melancholische synthpopballad er wel een die onder de huid kruipt. Al moet je wel in de juiste stemming zijn, want als je lekker in je vel zit, zal het onopgemerkt aan je voorbij trekken.
Voordat het prettig in het gehoor liggende ‘Florence & Selena’ het album afsluit, brengt Riki ons nog een op een bossa nova geschoeide versie van ‘Porque Te Vas’. Hierbij is de vraag vooral wat de meerwaarde is, behalve dan dat het laat horen dat de compositie van het in 1974 van origine door Jeannette uitgevoerde liefdesliedje bijzonder goed in elkaar zit. Het is tekenend voor de muziek op Gold. Het springt er nergens uit, het zet je niet op het puntje van je stoel en het laat je met een gevoel van onverschilligheid achter. En dat is toch teleurstellend na de sterke voorganger.
jake Xerxes Fussell - Good And Green Again Jake Xerxes Fussell wijdt zijn oeuvre vrijwel geheel aan herinterpretaties...
Beach Fossils - The Other Side Of Life: Piano Ballads De Amerikaanse band Beach Fossils staat bekend om hun indie-pop en lo-fi...