RECENSIE: Rival Consoles - Overflow

Rival
recensie cijfer 2022-01-28 De muziek van Rival Consoles (artiestennaam van de Brit Ryan Lee West) is een combinatie van ambient, shoegaze en techno. Of, zoals Pitchfork het ooit omschreef: "high-brow, avant-garde electronic music in the vein of Jon Hopkins and Nils Frahm". Zijn eerste zes albums waren gericht op “something about the self within music” . Met zijn zevende durft hij meer naar buiten te komen. Het resultaat is een album dat een stuk voller klinkt, gericht op een grotere arena. Dat klopt ook wel: hier neemt hij de muziek voor een dansproductie van choreograaf Alexander Whitley voor zijn rekening.

Overflow stelt vragen bij de rol van technologie in deze tijd, waar social media de scepter zwaait. Bedrijven die dit aangrijpen om ons uit te buiten, worden belicht in ‘The Cloud Oracle’. Een grote hoeveelheid geluidsfragmenten overstemmen elkaar, waardoor je alleen de uitgelichte fragmenten hoort. Termen als “Google is the leader”; “developer platform” en ”only other clients” domineren, waardoor feitelijke informatie niet doorkomt. Dat is het tegengestelde op ‘Overflow‘ waar de information overload wordt gesimuleerd door de vele verschillende muziekfragmenten.

Met het tweeluik ‘Noise Calls And Response’ laat hij zwaar machinaal geluid in een loop horen, waartegen een eigen geluid wordt aangehangen. In het eerste, veel langzamere, deel houdt de machine de overhand, maar in het tweede deel weet Rival Consoles er zoveel percussie tegenaan te gooien dat de machine het opgeeft. De invloed van hedendaagse technologie wordt nog het duidelijkst op ‘Scanning’, dat met een hele zware bas overal doorheen gaat.

De compositie is gebaseerd op een elektromagnetische opname van het binnenwerk van een iPhone, terwijl hij op social media zat. Zoals hij zelf zegt: “In the big data world of social media and cookies everything is invisible, silent and hidden behind a pleasant, enticing aesthetic. I thought it would be interesting to do the opposite and have a very scratchy, mechanical, noisey scanning sound that sheds light on what is actually happening. If everytime our data was taken and sold or used, we heard a weird clicking sound, that would completely change how we perceive it.“ Niet voor niets klinkt afsluiter ‘Making Sense Of It All’ bijna ziekmakend.

Niet al zijn experimenten komen zo goed uit de verf. Het idee van ‘I Like’- waarbij danser Tia Hockey continue likes uitdeelt- is aardig gevonden, maar niet meer dan dat. De beste nummers op het album zijn die welke ons doen terugdenken aan zijn eerdere werk. ‘Pulses Of Information’ doet herinneren aan Howl [2015], waarbij hij de ingezette muzikale lijn per keer uitbreidt met kleine, minimalistische toevoegingen om zo uit te groeien tot een groter geheel. Datzelfde geldt voor het briljante ‘Monster’ waar hij een duistere spanning op weet te roepen door sporadisch drumexplosies toe te voegen aan de zware monotone basriffs.

Op zijn zevende album verkent Rival Consoles een andere muzikale richting. Op Overflow vertilt hij zich af en toe, maar er klinkt voldoende vertrouwen door om zichzelf staande te houden. Zou hij hierop gaan voortborduren?
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Rival Consoles Label:Erased Tapes Records / Konkurrent
Lattimore

Mary Lattimore - Collected Pieces 2015-2020De titel Collected Pieces 2015-2020 suggereert een oeuvreoverzicht van de...

Cover Aesop Rock X Blockhead - Garbology

Aesop Rock X Blockhead - Garbology Garbology is de studie van de hedendaagse cultuur en maatschappij,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT