2022-03-23
Ondanks de grote problemen die het virus heeft veroorzaakt in Nederland Muziekland hebben Caroline in ‘t Veld en haar muzikanten het aangedurfd om toch weer een nieuw album uit te brengen. Je moet het maar aandurven. En dan te bedenken dat de vorige van In ‘t Veld op het allerslechtste moment, namelijk vlak voor de lockdown, uitkwam en gepresenteerd moest worden aan het grote publiek. De aangekondigde optredens met tekstdichter en voormalig stadsrapper Dirk Ries zouden in een interactieve theatervoorstelling voor verbinding zorgen tussen jongerencultuur en theaterpubliek. Een optreden voor maximaal dertig mensen zou één van de spaarzame hoogtepunten betekenen in een jaar dat maar snel vergeten moet worden. Er werd desondanks snel geschakeld met het vizier op de toekomst gericht. Een toekomst die zelfs in de eindfase van het productieproces nog onzeker zou blijken. Binnen het thema van het nieuwe materiaal stond namelijk de vraag centraal wie je mee zou nemen naar een plek in de wereld die je gezien moet hebben en welke plek dat dan moest zijn. Leuk om over te fantaseren terwijl je thuis zit en geen kant op kunt. Het doorzettingsvermogen en optimisme van de band is daarom ronduit bewonderenswaardig te noemen. En ondanks dat de teksten nu vanuit een ander perspectief beschouwd kunnen worden, straalt er weer veel positiviteit uit en is Encore een verzameling van liedjes geworden waaruit verbinding, hoop en sociale betrokkenheid spreken. Dit alles is gestoken in een verzorgde muzikale begeleiding waarin voornamelijk akoestische folk- en popklanken te horen zijn, die zowel uitbundig als ingetogen worden uitgevoerd. Al vanaf de eerste track neemt Caroline de luisteraar bij de hand voor een reisje in het opgewekte ‘Komt Met Me Mee’. De bedoeling is dat er wordt afgereisd naar Kampala in Uganda waar één van de bandleden tijdens een eerdere trip vriendschap heeft gesloten met een chauffeur. Een contact dat pas echt tot stand kwam toen beiden hun liefde voor de muziek uitspraken. Een videoclip opnemen in de hoofdstad van Uganda kon door alle toestanden van de afgelopen tijd helaas geen doorgang vinden, maar de Afrikaanse invloeden en de opgedane indrukken zoals die in ‘Achterbank’ te horen zijn zeggen veel. Juist, in een tijd waarin grensoverschrijdend gedrag een serieus maatschappelijk probleem vormt, verlegt In ‘t Veld probleemloos muzikale grenzen vanuit een geïsoleerde situatie. Een groot gedeelte van de teksten is plotseling onbedoeld in een heel ander daglicht komen te staan. Niet vreemd in een tijd waarin zoveel ingrijpende gebeurtenissen tegelijk hebben plaatsgevonden. Zo heeft ‘Nooit Meer Terug’, overigens grotendeels praatzingend uitgevoerd, een zeer diepe lading gekregen wanneer we stilstaan bij de mensen die momenteel uit oorlogsgebied vluchten en alles moeten achterlaten. Krachtig en indringend klinkt ”Ik ga nooit meer terug” uit de mond van de zangeres.
Het maakt beluistering van Encore tot een bijzonder indrukwekkende ervaring, waarin bij iedere draaibeurt weer nieuwe ontdekkinkjes zijn te bespeuren en waarin actualiteiten en persoonlijke ervaringen elkaar veelvuldig afwisselen. Nadat de presentatie van dit vijfde album op zeer bescheiden schaal moest plaatsvinden zou het wel zeer terecht zijn wanneer dit nog veelvuldig in het bijzijn van een livepubliek kan worden overgedaan.
Hendrikse - A Good Day For The BluesNederlandse muzikant Hendrikse presenteert met A Good Day For The Blues...
All The Luck In The World - How The Ash Felt Drie vrienden en een zwik instrumenten. Meer lijkt er voor All The Luck In...