2022-05-30
Waar iemand normaal van beukende drums, luide gitaren en snerpende zang kan houden, of de voorkeur geeft aan stuiterende bliepjes en blopjes in pakkende commerciële popliedjes, zijn er voor iedereen momenten dat je even iets anders nodig hebt. Iets rustgevends, iets wat voelt als hemels, wat je geborgenheid en een gevoel van veiligheid geeft. Voor mensen die dit herkennen, komt de vijf tracks tellende EP Dive van de Rotterdamse singer-songwriter Ilsha als geroepen. Het is zo`n plaatje wat je opzet waarbij je jezelf verliest in gelaagde, hemelse folkliedjes die in spanning opbouwen, zonder dan ook maar enige vorm van spanning in je op te roepen. Zonder veel muzikale franje brengt het je haast in een meditatieve staat. Al denk je bij dat laatste natuurlijk meteen aan zweverige, eindeloos meanderende instrumentale klanken en dat is zeker niet wat Ilsha ons biedt. Ilsha zou je kunnen kennen uit de band Herrek van Gerrit van der Scheer. Die band blonk eveneens uit in verstilde folk, weliswaar een stuk meer duister dan het werk op Dive. Ilsha, die hulp krijgt van Floyd Atema (drums, gitaar, piano), Anne Berkhof (zang), Aino Vehmasto (zang) en Gerrit van der Scheer (gitaar, piano) maakt wel degelijk gebruik van de mogelijkheden om je aandacht vast te houden. Ondanks het serene geluid dat mede wordt vormgegeven door de fraaie zang van Ilse Hamelink, zoals haar echte naam luidt. Bijvoorbeeld met primitieve, tegendraadse drums, zoals deze te horen zijn op de titeltrack en afsluiter ‘Black Hands’. Daarnaast valt op dat Ilsha bijzonder goed in staat is om sferen te scheppen. Zoals ‘Dive’ heel goed het idee van een duik in diepe wateren weet te vangen, is het op ‘Mountains’ door het kabbelende loopje alsof je over een smal bergpaadje steeds een stukje dieper in de bergen terecht komt. ‘Dear Tree’ en ‘Shimmering Lakes’ zijn het meest toegankelijk op de EP. Toegankelijk in de zin van dat de tracks het meest een popkarakter hebben of over een kop en staart beschikken. Overigens zonder de eerdergenoemde serene sfeer te verliezen. Dat laatste wordt overigens over de hele EP behouden doordat de zang meerstemmig en gelaagd is en er vaak gebruik wordt gemaakt van repeterende tekstregels.
Dive is subtiel, gelaagd, melancholisch, haast esoterisch en buitengewoon fraai. Niet voor niets dat Tiny Room Records, dat een neus heeft voor fraaie muziek die onder de radar wordt gemaakt, deze EP van Ilsha heeft opgepikt. Of Ilsha een groter publiek aan zich zal weten te binden, is de vraag na deze eerste vijf tracks, maar dat Dive een fraaie EP is om even te ontsnappen aan de dagelijkse realiteit, is een ding wat zeker is.
Jon Roniger & The Good For Nothin' Band - Let`s Get Lost / Live At 6010 Jon Roniger And The Good For Nothin’ Band hebben niet bepaald stil gezeten...
Toby Goodshank - Truth Jump Fall Toby Goodshank is een doe-het-zelver uit Brooklyn. Hij heeft een eigen...