2022-12-12
De zestigers Jarkka Rissanen en Timo Ylinen zijn twee muziekgrootheden die voornamelijk bekend zijn in hun thuisland, Finland. Ook al hebben ze veelvuldig samengewerkt, nog niet ieder hebben ze een album als duo opgenomen. Op Long Time Coming pakken zij hun snaarinstrumenten op (gitaren, banjo, ukelele, mandoloncello, bas) en vertolken zij covers in een intieme setting. Het klinkt als twee vrienden die spontaan muziek maken; de illustratie op de hoes weerspiegelt dat ook treffend. De vraag is wel voor wie ze dat nu doen: voor zichzelf of bieden deze akoestische versies van bekende nummers iets nieuws? Jarkka Rissanen is vooral bekend in het Finse blues-roots circuit. Naast zijn bijdrages in bands als Finnforrest, The Boys, Detour 33 heeft hij ook gespeeld met verschillende landgenoten zoals Rauli Badding, Remu Aaltonen en Pepe Ahlqvist. Met eigen samengestelde bands, zoals The Sons Of The Desert en het Tonal Box Trio toerde hij de wereld rond. Ook Timo Ylinen heeft zijn carrière opgebouwd door bij verschillende toonaangevende Finse artiesten gitaar te spelen. Zo nam hij albums op met Katriina Honkanen, Pekka Tegelman en Sakari Kuosmanen. Zijn grootste succes genoot hij in 1984, toen hij de finale haalde van MTV's Talent Competition. Hij wordt gezien als een klassieke singer-songwriter, beïnvloedt door James Taylor, Crosby, Stills, Nash & Young en The Beatles.
Het verwondert dan ook niet dat zij hebben gekozen voor nummers van John Lennnon (‘It’s So Hard’) en Paul McCartney (‘That Day Is Done’). Het is hun verdienste dat zij minder voor de hand liggende solostukken van deze twee Beatles ten gehore brengen. Dat geldt ook voor ‘Questions’, een nummer dat Stephens Stills met Judy Collins in 2017 uitbracht. De opgewekte samenzang zorgt ervoor dat het een klassieker in wording is. Ylinen weet met zijn stem ook ‘Looking Into You’ (Jackson Browne) en zelfs het van origine melancholische ‘You Win Again’ (Hank Williams) hoopgevend nieuw leven in te blazen.
Niet alles werkt evengoed. ‘For What It’s Worth’ komt niet in de buurt van het origineel van Buffalo Springfield. Ook de lange versie van ‘One Monkey’ (Gillian Welch) en het opvallend gekozen ‘Rowboat’ (Beck) overtuigen niet. De meest voor de hand liggende keuze, ‘Long Time Gone’ (David Crosby), wordt zonder emotie vertolkt en verbleekt enigszins bij het oorspronkelijke protestlied.
De Finse oudgedienden Rissanen en Ylinen leveren samen een album af, waar zij zonder enige opsmuk hun gemeenschappelijke voorbeelden eren. Dit akoestische album is eerder een vermakelijk onderonsje dan dat het de originele liedjes op een andere manier laat beluisteren. Prima muziek voor warme zomeravond bij de nog licht gloeiende kooltjes van de barbecue.
El Khat - Albat Alawi Op. 99Wat mag je verwachten van een band die zich vernoemt naar de meest populaire...
Lone - Lone Als een stel jonge honden vliegen Ferdinand Bakker en Michel van Dijk hun...