De pandemie kwam voor Boy Harsher op een heel ongelukkig moment, een jaar na hun goed ontvangen tweede album. Hét moment om met een nieuw album de groeiende populariteit te verzilveren. Maar toen viel alles stil. En om het allemaal nog erger te maken werd bij Matthews de zenuwziekte MS vastgesteld. De keuze voor een film was vooral hun manier om door deze periode heen te komen, ook al begon het project met de muziek. Muller voelde de behoefte om meer soundtrack-achtige nummers te maken. Gaandeweg groeide hun nieuwsgierigheid naar de beelden en kwam het tot de bijbehorende film. Je zou evenzogoed kunnen zeggen dat ze een 39 minuten lange videoclip hebben gemaakt die meerdere nummers aan elkaar knoopt. Het album zelf is met net geen 30 minuten aan de korte kant.
Geluidstechnisch is The Runner beter dan zijn voorganger. Geen ruisende samples maar goed gedefinieerde klanken. Hoewel dat misschien niet zo hoort bij DIY bands, is het wel een verademing om naar te luisteren. De eighties blijven een grote inspiratie, getuige de strakke drumcomputerpartij en de electrobass op ‘Give Me A Reason’. Voor dit album is ook goed gebruik gemaakt van een aantal gastzangers. We horen de Italiaanse DJ Lucy op ‘Autonomy’ en de Texaanse Mariana Saldaña op ‘Machina’, die klinken als het vroege elektronische werk van New Order. Het zijn hun toegankelijkste nummers tot nu toe. Daarmee komt Boy Harsher – na een bewogen periode – met The Runner muzikaal sterk terug.
Imarhan - AboogiDat het Algerijnse Toeareg-vijftal Imarhan een eigen studio heeft, zullen...
Mitski - Laurel Hell Het album Be The Cowboy [2018] en de social media uitingen daar omheen...