Rolling Blackouts Coastal Fever - Endless Rooms Recensie op Podiuminfo

2022-06-17 Als wat werkt, ineens niet zo boeiend meer is. Is het dan te veel van hetzelfde of is je smaak ontwikkeld? Het gevoel dat je de Cool Cat ontgroeit en ineens shopt bij de WE, een winkel meer in het kaliber van je moeder. Niet dat Rolling Blackouts Coastal Fever nu ineens bij mijn ouders door de speakers schalt, maar Endless Rooms kickt niet meer zo in als de vorige albums.

De muziek is typisch Blackouts, daar niet van: sprankelende gitaarpop en bij de meeste refreinen meezingen gegarandeerd. ‘Tidal River’, ‘The Way It Shatters’, ‘My Echo’, ‘Blue Eye Lake’ en ‘Vanishing Dots’ zijn snelle nummers met dominante gitaren en lekker bekkende teksten: “It’s January we’re on vacation/Take your complaint to the United Nations” in ‘Tidal River’ en ”Blue eye lake/Under falling rain/You're the ripple in my vein/Don't fade away/In a cold decay/A picture of you in the desert” in ‘Blue Eye Lake’. Voor wie denkt: dit klinkt toch niet super boeiend? Luister het maar eens, het loopt echt goed.

Wat minder is het instrumentale openingsnummer. Op het langzame ‘Pearl Like You’ kraakt een deur, tjilpt een vogel en staat de synthesizer te veel aan. Het is te elektronisch en te langzaam. De Australische indierockband schrijft altijd wel wat rustige nummers, maar om daar nu mee te beginnen. ‘Tidal River’ was een krachtiger begin geweest. Ook de titelsong bijna aan het einde van het album is weinig aanstekelijk door het lage tempo en de net wat te hoge zang.

Ook minder kenmerkend zijn de ietsje meer politiek getinte teksten. De mannen vonden dat voorheen niet zo nodig: “We are all very politically engaged and politically aware. But I don’t feel like we feel entitled to talk about these things”, legt gitarist Fran Keaney in 2020 uit aan NME Australia. “It’s a bit weird for five straight white dudes to be going ‘we think this and we think that’.”

Nu voelden ze die weirdness blijkbaar niet, want ‘Tidal Rivers’ is een statement over klimaatverandering:“Jetski over the pale reef/Chase the pill for some relief/As long as you don't point out/What's underneath/Your feet.” Daarna bekritiseren ze in ‘The Way It Shatters’ de brute houding van antivluchtelingenbewegingen: “It's desolation by rote/All around your home/If you were in the boat/Would you turn the other way?” Deze kleine delen met een grote, belangrijke boodschap geven de plaat meer diepgang.

Alleen al door de tintelende gitaren, aanstekelijke refreinen en politieke teksten verdient Endless Rooms al met al minimaal wat luisterbeurten. Het album zal niet snel grijsgedraaid worden. Het is meer zo’n shirt dat je na een paar keer dragen over een jaar ergens achterin de kast terugvindt.

Recensent:Lizan van der Holst Artiest:Rolling Blackouts Coastal Fever Label:Subpop