2022-10-09
De uit jeugdvrienden bestaande Helmondse band Forre Sterra bracht hun debuut Aliens In A Digital World uit in het voorjaar van 2020. De band bestaat uit: Lennert Klaui (zang, gitaar, toetsen), Milan Klaui (drums en zang) en Mike Huijbregts (basgitaar). Hun stijl laat zich het best omschrijven als een mengelmoes van indie, alternatief, pop en een vleugje progressief. Of ”depressingly catchy tunes” zoals de band zelf hun muziek omschrijft. Dit jaar verscheen de opvolger: Life In A Fish Bowl; bevat 11 tracks, klokt 45 minuten en het artwork ziet er puik uit. Mooi dat het experiment niet wordt geschuwd; er is ruimte voor extra elementen als percussie, samples, diverse keyboards, etc. Knap gedaan; dat kan live een uitdaging worden voor dit trio. ‘Dreams Are A Truth’ is eerder al als single uitgebracht en blijkt een fijne opener te zijn waarmee de heren hun dromerige visitekaartje afgeven. Het enige gekke is, dat het pianoriedeltje ergens ontzettend bekend voorkomt, maar niet als zodanig te plaatsen is. Vervolgens wordt met ‘Mary Jane’ een meer uptempo kant gekozen met steviger gitaarwerk. ‘Weight Of The World’ blijkt het hoogtepunt te zijn van dit nieuwe album; het begint met een legendarisch fragment uit The War Of The Worlds (Orson Welles - 1938). Het is meeslepend, de zang (met kopstem) en instrumenten vullen elkaar mooi aan. ‘Hillsbury Lane’ begint rustig en wordt mooi opgebouwd tot een bombastisch gebeuren; waarna het weer rustig wegebt. Het verhalende ‘Evil Inside’ over Father O'Connor is ook de moeite waard.
Hierna wordt het minder interessant met het zoetsappige ‘Little Lois’ en ‘It’s Over Now’ - deze twee songs lijken verplichte rustpunten. Hierna wordt het tempo weer opgeschroefd met ‘Lost Highway’: “hello hello, is there anybody out there?”) - jazeker we waren even ingedut maar we zijn er weer! Dit nummer laat horen hoe goed de band klinkt; mooie opbouw, fijne zanglijnen en fraaie tempowisselingen. Met de geslaagde ballade ‘Learn To Breath’ gaan we richting het einde van het nieuwe album; de afsluiters ‘The Call’ en ‘Love Again’ zijn echter geen blijvertjes.
Conclusie: als het meer experimenteel wordt, maar niet te stevig, is de band op zijn best. Nou ja, echt stevig wordt het nooit, maar wat steviger past niet bij de stem van Lennert. Hiervoor is zijn stem te iel en wordt een rauw randje gemist. Life In A Fish Bowl bevat een aantal fijne tracks die het beluisteren meer dan waard zijn; het hele album blijft helaas niet overeind. Wat merkwaardig is, is dat de heren slechts 82 volgers hebben op Facebook; dat kan beter - volgen dus deze band, dat is verdiend!
AFI - BodiesAmper bekend in onze contreien en toch bestaat de band al meer dan dertig...
Beirut - Artifacts In 2006 bracht de Amerikaanse band Beirut Gulag Orkestra uit. De wereld...