2022-07-04
Het moet heel lastig zijn voor een band, dat wanneer je een nieuwe album uitbrengt het steeds vergeleken wordt met je debuut. Na het onverwachte succes van An Awesome Wave [2012] wist Alt-J niet waar ze het zoeken moest. Noch de post-rock route van This Is All Yours [2014] – ondanks hitsingle ‘Left Hand Free’- noch de terugkeer naar hun roots op Relaxer [2017] konden de hoge verwachtingen van de fans inlossen. De band klonk eerder vermoeid dan innoverend. Wat te doen? Simpel: pauze nemen, opladen en als herboren de studio in.Aldus geschiedde: het vierde album van de Britten uit Leeds, The Dream, klinkt energiek en heel divers. Iets té divers wellicht. Zanger/gitarist Joe Newman, keyboardspeler Gus Unger-Hamilton en drummer Thom Sonny Green weten zoveel ideeën in twaalf nummer te stoppen dat je als luisteraar enige tijd nodig hebt om het als geheel te doorgronden. Zo wordt je heen en weer geslingerd tussen de hypnotiserende elektrofunk van “It’s just you and me now” op ‘U&ME’ en het jeugdsentiment op het timide ‘Powders’(“Free house’ / The greatest two words to hear at 16”). Tussendoor worden we ook nog verrast door zogenoemde Barbershop vocal harmonies op ‘Walk A Mile’. Het lijkt erop dat de band zoekende is, al is er wel een centraal thema te vinden.
”The American Dream” verbindt een aantal nummers. Dat begint al bij openingsnummer ‘Bane’, waar Coca Cola wordt neergezet als symbool van de globale consumptiemaatschappij die al vanaf jongs af aan ons leven beheerst (“I sold my soul for a sip at school”). Het is een mini-opera waar fans van zowel Pink Floyd als Queen van kunnen genieten. Het snelle geld van de crypto- economie komt in ‘Hard Drive Gold’ aan bod (“Don’t be afraid to make money, boy” ). De donkere kant van het sterrendom van Hollywood wordt bezongen in ‘The Actor’, aan de hand van de fatale cocaïne overdosis van John Belushi’s in Chateau Marmont in 1982.
Verder vallen nog een tweetal zaken op, die het album onderscheiden van hun eerdere werk. Ten eerste toont zanger Newman meer van zijn persoonlijke kant. In het prachtig akoestische ‘Get Better’ deelt hij de (menstruatie)pijn die zijn geliefde heeft. Zijn liefde voor true crime podcasts komt tot uiting in de moordballade ‘Happier When You’re Gone’ en ‘Losing My Mind’, waar hij de gedachten van een seriemoordenaar verwoordt. (“The picture is displayed with fifteen other missing boys” ). Het tweede dat opvalt is het veelvuldig experimenteren met samples. Over het algemeen hebben deze een positieve bijdrage. Op ‘Philadelphia’ zijn zij iets te enthousiast. De operazang, gecombineerd met een clavesimbel-loop is teveel van het goede en werkt verstorend.
Op hun vierde album laat Alt-J horen dat zij niet alleen terug zijn, zij staan open voor nieuwe muzikale uitdagingen. De vele muziekstijlen, tempowisselingen en een verscheidenheid aan onderwerpen tonen aan dat de band zelfverzekerd de muziekwereld inkijkt en dat er meer is dan een groots debuut.
Angels & Airwaves - LifeformsHet Amerikaanse Angels And Airwaves is in 2006 opgericht door (inmiddels...
Nneka - Love Supreme De internationale muziekpers kwam superlatieven tekort toen Nneka in 2005...