2022-09-25
De meiden van Los Bitchos waren enkele jaren geleden al graag geziene gasten op diverse festivals. Het publiek bleek overal waar ze kwamen als een blok te vallen voor de vrolijke instrumentale mix van Colombiaanse cumbia, dansbare Griekse en Turkse psychedelica, eighties-wave, nineties-indie en surfrock die zo uit de eindjaren zestig afkomstig leek te zijn. Door de vele optredens bleef er maar nauwelijks tijd over voor studio-activiteiten. De vraag naar een volwaardige geluidsdrager werd na het verschijnen van een paar uitgebrachte singles echter steeds groter. Bij toeval bleek er plotseling interesse te zijn van Alex Kapranos die de band had zien spelen toen zijn Franz Ferdinand toevallig dezelfde festival-affiche deelde. De korte ontmoeting van de Schot met het vanuit Londen opererende viertal bleef niet zonder gevolgen, want dit jaar verscheen dan eindelijk Let The Festivities Begin!, het debuut van Los Bitchos, geproduceerd door Kapranos.Of het nu een sterke marketing-truc is geweest zullen we waarschijnlijk nooit weten, maar dat dit album is uitgebracht op een moment dat de behoefte aan buitenfestiviteiten urgenter was dan ooit, is natuurlijk een prachtige bijkomstigheid en heeft er mede aan bijgedragen dat de belangstelling hiervoor na de laatste lockdown absoluut niet tegenviel. Plotseling bleek ook het Europese vasteland de feestelijke muziek te omarmen en wie in de gelegenheid was om de dames aan te spreken kwam er al snel achter dat er nergens ooit een plan is geweest en dat spontaniteit het sleutelwoord is rond het gehele Los Bitchos-kamp. Dat heeft de producer in dit geval ook goed begrepen, want hoewel de elf tracks op het album glashelder klinken heeft hij nauwelijks geprobeerd een stempel te drukken op het geluid. Het enthousiaste live-gevoel is dan ook, zelfs afkomstig vanuit een geïsoleerde studio, prima vastgelegd. Voor een band die zich dolgraag in retro-nevelen laat hullen lijkt het geluid ietwat gepolijst maar is er geen noemenswaardig verschil met de sound, inclusief de bijbehorende happy vibes, zoals die tijdens de optredens klinkt.
Over de achterliggende gedachten van het materiaal is weinig bekend. Goed, ‘I Enjoy It’ of ‘Tripping At A Party’ lijken vrij duidelijk qua bedoelingen, maar een titel als ‘Lindsay Goes To Mykonos’ roept toch enige vraagtekens op. Wie is Lindsay, waarom vertrok zij alleen naar dat kleine Griekse eiland en wat is er van haar terechtgekomen? En wat wordt er in hemelsnaam van je verwacht in ‘Try The Circle’? We zullen het nooit weten.
Een organist zei ooit: “Het voordeel van instrumentale muziek is dat je de teksten niet vergeet”. Prima, zit er dus niets anders op dan lekker ongedwongen te genieten tijdens het dansfeestje van deze coole Bitchos, op dit vrolijke plaatje.
Superchunk - Wild Loneliness Superchunk lijkt bezig aan een kroniek van de huidige tijd. Richtte de...
Hans-Joachim Roedelius & Tim Story - 4 Hands Met echte vrienden deel je toch alles – dus ook je vleugel? Wat is er nu...