2022-08-12
De Franse dichter Charles Baudelaire houdt de Noorse Susanna (Wallumrød) nog altijd bezig. Zelfs nadat zij haar vorige album Baudelaire & Piano [2020] in datzelfde jaar in verschillende zalen heeft vertolkt, blijkt zij nog niet klaar te zijn met hem. En dat voor een artiest die moeiteloos zo veel verscheidenheid in haar muziek ten gehore brengt. Zij vindt niet alleen haar eigen weg in de jazz, folk en popmuziek, maar giet net zo gemakkelijk nummers van Tom Waits in een eigen jasje als dat zij met Jenny Hval of Bonnie ‘Prince’ Billy componeert. Het zal dan ook niemand verbazen dat Elevation meer is dan zomaar een vervolg op Baudelaire & Piano. Met de muzikanten die haar ondersteunden tijdens de live shows van dat album, zorgt zij hier voor een meer experimenteel geluid. De Franse zangeres Delphine Dora (zang, orgel en soundscapes) en Stina Stjern (tape recorder, -loops en -manipulatie) zorgen, zoals zij dat zelf zegt, voor “een tijdreis door verschillende creatieve dimensies”. De muzikale intermezzo’s van Stjern vinden een goed evenwicht met de eigenwijze voordracht van de gedichten van Baudelaire door Dora. Met name de sfeer van een opkomende zon op ‘Rose-Pale Dawn’ werkt goed met ‘L’Aube Spirituelle’, een sonnet die de gedachten van de dichter beschrijft tijdens zijn ochtendwandeling.
Toch zijn het de nummers van Susanna, enkel uitgevoerd op piano, die centraal staan. Titeltrack ‘Elevation’ raakt met name een gevoelige snaar doordat het instrument in zijn pure vorm haar stem prominent naar voren laat komen. Datzelfde geldt voor ‘Invitation To A Voyage’, het eerste gedicht van Baudelaire dat Susanna op muziek zette. De intensiteit die zij hier laat horen, doet denken aan P J Harvey’s White Chalk. Met ‘Destruction’ sluit ze het album af. Hierin wordt ons duidelijk gemaakt hoe de duivel ons verslaafd maakt aan onze zondes, verleidingen en taboes. ( “The devil, busy at my side, infects the air with vague impalpable unrest; I swallow it and feel it burn my lungs and swell them with an endless guilty lust”).
Juist die verleidingen van Baudelaire zorgen voor extra inspiratie. Op ‘Le Vin Des Amants’, is het de prachtige tweestemmige zang die zijn liefde voor zowel vrouwen als alcohol openbaart. Zijn giftige relatie met de actrice Marie Daubrun wordt op ‘Ciel Brouillé’ haast sacraal overgebracht, als de vrouw wordt vergeleken met het klimaat (“O Femme dangereuse, o séduisants climats”). Haar kilheid en humeurige karakter worden hier vergeleken met de strengste winters. Op ‘Le Possédé’ ziet hij zichzelf als een gewillig slachtoffer van zijn geliefde. Ook al vergelijkt hij haar met de duivel, hij neemt haar wreedheid en haar machtspelletjes voor lief. (“O mon cher Belzébuth, je t’adore.”)
Met de illustraties ‘Witch Woman’, ‘Pan’ en ‘Danse’ van de Amerikaanse Cameron (1922-1995) die het album sieren, weet Susanna ons wederom mee te nemen in de wereld van Charles Baudelair. De iets ge-experimenteerde aanpak op Elevation werkt soms verstorend, soms opbeurend. Hoe dan ook, Susanna weet wederom een kwalitatief hoogstaand album af te leveren. Hopelijk kan Susanna de Fransman met tevredenheid achter zich laten, om de volgende keer met wat anders te komen. Het is goed zo.
Transport Aerian - SkywoundOndanks dat Transport Aerian al geruime tijd bestaat, is de band voor...
Crystal Throne - Crystal Throne Wanneer het begeleidend aanbevelingspraatje bij een album rept over ”true...