2022-08-31
Ondanks dat Transport Aerian al geruime tijd bestaat, is de band voor ondergetekende nog een grote onbekende. De in 2009 opgerichte Belgische band heeft al wat albums op haar naam staan en Skywound is inmiddels haar zesde plaat. Transport Aerian is het initiatief van een muzikant die zich Hamlet noemt. Wie deze figuur nu precies is, wordt uit de meegeleverde info niet duidelijk en is ook nergens anders te vinden. Naast Hamlet die zingt, bas en gitaar speelt en ook nog eens de productie heeft gedaan, bestaat Transport Aerian uit Stefan Boeykens (gitaar), Umut Eldem (toetsen) en Paul de Smet (drums). Muzikanten die pas sinds 2020 de band versterken. Naast deze muzikanten worden er nog wat vocalen (zang en narrations) gedaan door ene Rachel Bauer. Skywound is geen standaard progrockalbum, maar een plaat waar naast de bekendere progrockelementen ook een prettige dosis (doom)metal en psychedelica in terug te vinden zijn. Zo zijn er invloeden te ontwaren van bands als Anathema, Porcupine Tree en Riverside en dat dan overgoten met hier en daar wat gothic doommetal. De theatrale stem van Hamlet maakt het geheel compleet. Het concept over de verschrikkingen die de wereld over zich heen krijgt door de ogen van twee geliefden, is de lijm om alle tracks aan elkaar te plakken.
Het album bestaat uit negen songs en vier kortere stukjes onder de naam ‘Fracture I t/m IV’. De openingstracks zijn twee afwisselende sterke metal-achtige tracks die door de gedragen stem van Hamlet en de knappe melodielijnen gelijk blijven hangen. Hierbij doemt zomaar de naam Candlemass op. Het lange ‘Lunatic’ doet denken aan Anathema uit de jaren dat de term metal voor deze band nog wel eens uit de kast getrokken kon worden. Overigens zit er een vrij aparte overgang halverwege waardoor het nummer enigszins fragmentarisch overkomt.
Wat later op het album begint Transport Aerian nog wat meer te experimenteren; in ‘Latgalian Gothic’ bijvoorbeeld, met dreigende elektronica dat mooi combineert met de klagende gitaar. Het loopt mooi over in het korte ‘Falling 20’ en ‘Fracture II’. Hier gaat de band wel wat de Antimatter kant op. Best leuk gedaan. Het tegendraadse en bijna jazzy ‘Kuznetsov’ is de meest experimentele track op Skywound en ook het wat zenuwachtige ‘Moses’ heeft een flinke fusion tic. Het afsluitende titelnummer gaat dan weer de kant op van de eerste twee tracks.
Skywound is een afwisselend album dat vooral bedoeld is voor het wat meer ruimdenkende gedeelte van de progrockadepten. Je moet daarbij de stem van Hamlet wel trekken. Zo niet dan ga je geen vrienden worden met Transport Aerian. Daarnaast staan de sterkste songs vooral op het eerste gedeelte van Skywound en komt het tweede deel wat experimenteler en daardoor fragmentarischer over. Al met al een adequaat album van deze vijf Belgen.
Ross Jennings - A Shadow Of My Future SelfEen waarschuwing voor de fans van Haken is wel op zijn plaats; A Shadow Of...
Susanna - Elevation De Franse dichter Charles Baudelaire houdt de Noorse Susanna (Wallumrød)...