2022-06-24
Een levensgrote ‘luisterwaarschuwing’ siert de bio van Beyond The Labyrinth; ”Warning: Contains 80’s Synth Sounds” zo valt er te lezen. Het gaat over XXV het vijfde album van het Belgische vijftal die ook al weer vijfentwintig jaar bestaan (vandaar de titel).Inderdaad zijn er heel wat vintage synthesizer geluiden te horen op XXV. Helaas zijn die synthesizergeluiden amper een onderdeel van de symfonische (hard)rock, maar lijken ze er vaak een soort aangeplakt. Het heeft ongetwijfeld te maken met de bedroevende geluidsmix. Bij dit soort muziek hoop je op wat meer pit, maar het gitaargeluid klinkt alsof er bij het inspelen eerst een grote kartonnen doos over gitarist Geert Fieuw is geplaatst. We kunnen ons het niet voorstellen dat Fieuw blij is met dit geluid van zijn zes snaren. De man verdient beter.
Doordat het gitaargeluid zo ver weg is geplaatst vallen het toetsengeluid, dat soms weggelopen lijkt van een vintage kinder-keyboard, en het onvaste stemgeluid van nieuwe zanger Filip Lemmens extra op. Die zang is niet bepaald een lust voor het oor. Lemmens heeft een vrij dun stemgeluid en probeert dat soms te compenseren met wat extra kracht en op die momenten klinkt het alsof hij vreselijke last van obstipatie heeft.
Alle genoemde minpunten leiden helaas heel erg af van de in potentie helemaal niet onaardige songs die liefhebbers van vintage (hard)rock en AOR zou moeten aanspreken, maar het geluid en de stem van Lemmens draaien de ballad ‘In Camera’ en vreselijk krampachtig gezongen tracks als ‘Invisible Battle Scars’ en ‘This Is How We Roll´ volledig de nek om. ‘Dedicated To Sir J. Rush Rush Rush’ schijnt een ode aan Jon Lord te zijn. Inderdaad is het geluid van een Hammond orgel in deze track een sympathiek gebaar, maar de grootmeester draait zich waarschijnlijk om in zijn graf bij aanhoren van deze mislukte poging om Deep Purple te imiteren. Naast al dit ‘fraais’ staan er ook nog twee bonustracks op de plaat welke een remake zijn van twee eerdere songs. Als deze twee songs beter zijn dan de eerdere opnamen…oef!
Gelukkig weet een stuwende track als ‘Up There In Te Sky’ de boedel dan nog een beetje te redden, maar liefhebbers van symfonische (hard)rock/AOR uit de jaren zeventig/ tachtig kunnen beter hun platen van Journey, Styx, Asia, U.K. en Rush nog maar eens afstoffen.
Catalyst - Catalyst II Catalyst is een Belgische progressieve deathmetalband. De band bestaat uit...
CHARCOALCITY - Antibionics Hoe verzin je het om je band Charcoalcity te noemen. De uit België...