2022-09-05
Nog niet eerder rockten Moonchy & Tobias zo heftig. Op hun vierde album neemt Todd Tobias meer dan voorheen de elektrische gitaar ter hand. De onnavolgbare zang van Pat Moonchy blijkt hiervoor uitermate geschikt. Het feit dat zij afwisselend in het Italiaans, Latijns en Engels zingt, maakt hun werk niet voor iedereen even toegankelijk. Daar zou Golem weleens verandering in kunnen brengen. Daar waar op eerdere albums de nadruk lag op verschillende ritmes in allerlei combinaties, is hier gekozen voor een psychedelische rock aanpak. De intensiteit is er niet minder om. Al direct op opener ‘Zoas’ is duidelijk dat gitaar en basgitaar op dit album de boventoon gaan voeren. Het nummer weet zowel Primus als Captain Beefheart adepten voor zich te winnen. De jubelende stem van Moonchy zorgt ervoor dat je al snel wordt meegevoerd in een waas van progessieve en psychedelische rock. Op ‘Yodo’ wordt deze vervolgd. De gitaarriff wordt ondersteund door elektrische a-ritmische koeienbellen en een terugkerende gitaarloop in je rechteroor. Wat opvalt is dat Moonchy haar zang eerder dan voorheen aanpast aan de nummers. Het hysterische is er vanaf en zij durft ook de lagere klanken van haar stem in te zetten. Vooral op ‘Matha’ hoor je hoe zij zich moeiteloos voegt naar de muziek van Tobias.
Dat zij beiden het nog steeds niet kunnen laten om muzikale grenzen op te zoeken, komt op meerdere nummers tot uiting. Zo is daar ‘Eante’ waar zij fluitend Ennio Morricone opzoeken. De klanken van het Midden-Oosten komen naar boven op ‘Potio Medicata’ en oriëntaalse ritmes en zang zijn te beluisteren op ‘Yuanxiao Jie’. Het past perfect op dit album, waar het wordt afgewisseld wordt met alternatieve rock (‘Golem’ en ‘Ikki Macha’), al dan niet voorzien van subtiele ritmeversnellingen zoals op ‘Mintea’. ‘Jack And The Beanstalk’ weet meerdere stijlen tot een goede afsluiter te smelten.
Moonchy & Tobias fans zullen met dit album hun rockvrienden kunnen verrassen tijdens een luisteravond. Op Golem klinken zij als een perfect op elkaar ingespeeld duo. Het is daarmee niet alleen hun meest toegankelijke, maar ook beste album. Zij hebben niets van hun intensiteit of creativiteit hiervoor hoeven in te leveren en dat maakt het extra knap.
Tusky - What`s For Dinner?De nieuwe release van Tusky bespreken kan niet zonder John Coffey aan te...
Miriam Moczko - Heimat “Ik wilde dat het album zou klinken alsof ik náást jou zou zitten als je de...