2022-06-06
The Rumjacks zijn lekker op dreef en hebben zich niet tegen laten houden door corona. Met nieuwe zanger en songwriter Mike Rivkees aan hun zijde zijn ze niet te stoppen. Iets wat ze in 2021 al lieten horen op het vijfde album Hestia. Door ons omschreven als de perfecte invulling van het gat tussen Dropkick Murphy’s en Flogging Molly, waarbij ze met vlagen qua energie zelfs boven beide bands uitstijgen. Dat wil wel wat zeggen over de passie en liefde waarmee ze muziek maken. Vol van deze nieuwe energie pakken The Rumjacks door en komen ze alweer op de proppen met de EP Brass For Gold.The Rumjacks weten heel goed hoe ze nummers moeten opbouwen. Ze beginnen met een goede basis van rauwe punkrock en voegen daar de nodige elementen als doedelzak, accordeon of fluit aan toe. Heeft een track dat niet nodig en staat deze al goed op zichzelf met enkel een akoestische gitaar? Dan zal er geen doedelzak aan toegevoegd worden om de luisteraar te doen geloven dat dit een celtic punkrockband is. Dit deden ze al heel goed op Hestia en trekken ze nu door op de acht tracks die Brass For Gold rijk is.
Hou je van Dropkick’s ‘Shipping Up To Boston’, maar wens je soms dat dit iets ruiger en in een meer uptempo jasje gestoken was? Dan zit je goed met openingstrack ‘Bounding Main’. Het is geen kopie, maar teert wel op dezelfde vibe en thematiek. Een ware celtic punk live klassieker in de wording, die garant staat om het publiek goed los te krijgen. Het ska-vaatje wordt aangebroken op ‘Bloodsoaked In Chorus’, waarbij net als zijn voorganger het meezing-gehalte hoog is.
Een traditionelere track krijgen we voor de kiezen met het gezellige ‘One For The Road’. Het laten zich natuurlijk niet raden wat die ene voor onderweg is. Een hoofdrol is weggelegd voor de melodielijn van de Keltische fluit, die frontman Rivkees zeer bedreven speelt. De tracks kennen meerdere lagen en iedere laag voegt op zijn eigen manier aan het magische plezier van de band. Een nummer als ‘Kicking Soles’ is geen hogere wiskunde, maar pakt de energie van de het begin goed door.
Met ‘On A Somber Saturday’ wordt de traan aangebroken, met een meer bedaarde en melancholische tweede helft. Weliswaar uptempo, maar dan met het sombere thema van het gemis van een geliefde. Datzelfde toontje wordt doorgepakt op ‘Across The Water’ met een meer rauwe, stripped-down sound zonder letterlijke toeters of bellen. Van hetzelfde kaliber is ‘Blinding Flashes’. Dit alles komt samen in de langere afsluiter ‘Falling Back’. Een demonstratie dat het leven vieren ook best zonder die uitbundige energie kan.
The Rumjacks is een band met een lach en een traan, maar voor Brass For Gold hadden ze dat best wat meer mogen husselen. De tweede helft voelt nu ietwat als een domper in energie, terwijl de tracks niet slecht zijn op zichzelf. Al met al, fan van Hestia? Dan is dit een no-brainer.
Beachdog - BeachdogHet ter ziele gaan van John Coffey heeft twee nieuwe bands opgeleverd: Tusky...
Psychedelic Porn Crumpets - Night Gnomes Psychedelic Porn Crumpets is een Australisch viertal uit Perth. Het...