Die opzet lijkt met het uitbrengen van My Other People behoorlijk goed gelukt. Maar liefst twaalf nieuwe tracks zijn er terecht gekomen op de opvolger en wat daarbij opvalt is dat het weliswaar nog steeds behoorlijk donker klinkt, maar dat er tegelijkertijd een toegankelijk geluid is neergezet. Uitschieters zijn het opzwepende ‘Bury Me In My Shoes’, het strakke ‘It Was A Gift’ en het ontspannen gezongen ‘The Breakers’, met daarin pakkende lyrische gitaaruithalen die alle kanten dreigen uit te schieten, maar die verrekt lekker in elkaar steken. Regelmatig durft de band gas terug te nemen. Neem de prachtige afsluiter ‘Sunland’, zonder de focus te verliezen en daarmee de sfeer van het album teniet te doen. De fans van het eerste uur kunnen opgelucht ademhalen, maar met deze nieuwe worp zal zich bovendien een nieuwe fanschare aandienen.
Met My Other People is TV Priest er in geslaagd om met meer muzikale variatie het geluid te verbreden, waardoor het zich weet te onderscheiden van alle opkomende postpunkbandjes die nu plotseling overal als paddenstoelen uit de grond knallen. De belangrijke en dikwijls zo lastige opvolger is er uit, waarmee de band een stevige fundering heeft om een volgende stap te maken. Gelukkig blijft er nog genoeg ruimte en inspiratie over voor Charlie Drinkwater om zijn boosheid, verontwaardiging en frustraties te botvieren. Het moet natuurlijk wel leuk blijven.
Zola Jesus - ArkhonNika Roza Danilova (geboren als Nicole Rose Hummel) timmert al een aantal...
Sharon van Etten - We`ve Been Going About This All Wrong De uit Belleville, New Jersey afkomstige singer-songwriter Sharon Van Etten...