2007-09-25
België staat al jaren garant voor een schijnbaar eindeloze stroom bandjes. De één veel belovend, de ander ronduit vervelend. Gek genoeg zijn de meeste van die bands, los nog van de kwaliteit, vrijwel altijd herkenbaar als zijnde Belgisch. Overigens om een reden waar je nooit precies de vinger op kan leggen, het is eerder een intiutief gevoel. Datzelfde gevoel bekruipt ongetwijfeld de luisteraar bij het beluisteren van Avoiding Blues van de vijfkoppige band Lapaz. Onlangs brachten zij het vier nummers tellende schijfje uit en daarover kunnen we kort zijn, die is goed, in meerdere opzichten. In de eerste plaats vanwege het feit dat er vrijwel niets op de vier nummers is aan te merken. Allen luisteren bijzonder lekker weg, hebben een kop en staart en smaken naar meer. Daarnaast passen de vier nummers goed bij elkaar. Dit betekent overigens niet dat er geen afwisseling is. In tegendeel. Een knappe prestatie dus.
Het eerste nummer ‘Marie-Louise’ is een lekker zomers popnummer waarbij zanger Mathieu Vanherpe bij vlagen iets weg heeft van Mika. ‘Avoiding Blues’ is minder opvallend, maar evengoed lekker. ‘She, Her Highness’, alweer het derde nummer, is een meer traditioneel gearrangeerd nummer. Allereerst vallen de typische zangnoten van de zanger op. Deze zijn op het randje. In haar geheel genomen is het nummer echter zeer genietbaar. Het vierde en laatste nummer, ‘Rader’, is naar mijn mening het meest sfeervolle. Misschien ook wel het beste nummer van de cd.
Voor mij staat vast dat zodra er een langspeler van Lapaz in de winkel ligt, ik deze zeker zal aanschaffen. En dat anderen ook van harte aanbeveel.
The Thrills - TeenagerStadsgenoot Damien Rice is het inmiddels gelukt om door te breken op het...
The Rones - Nonsense & Crackwhores Vier jaar geleden richtte de 16-jarige songwriter Lenn Van Meeuwen The Rones...