In ‘Dark Roses’, waarbij Bart de vocalen voor zijn rekening neemt, wordt ondanks de weinig sprankelende vocalen van Bart het nummer overeind gehouden door prachtige backing vocals die sfeer toevoegen. Danique neemt bij ‘Forever’ de vocalen weer voor haar rekening. Het levert een lekker langzaam sfeervol nummer op, waarbij je gaat denken aan de onlangs overleden Julee Cruise ten tijde van Floating Into The Night. Ook hier horen we een heerlijke lome, western feel gitaar die de sfeer bepaalt. ‘Waking Up From A Dream’ is een geheel instrumentaal nummer om heerlijk bij weg te dromen. Heerlijke violen, twangy gitaar en vocale ”mmmmmmh” geluiden. ‘Rouge’ is ook zo`n nummer dat zo op een Franse Filles Fragiles compilatie zou kunnen staan.
De kracht van de plaat zit hem vooral in de langzame nummers. ‘Solitaire’ is daarentegen een prima nummer, maar door de uptempo stijl ervan is het een doorsnee nummer wat je even uit de slow groove haalt. ‘Carousel’ heeft weer een hoog Mazzy Star gehalte, maar de violen zorgen er voor dat het veel meer is dan dat. Slotnummer ‘Reprise’ is een mooie afsluiting die alles wat voorbij kwam nog eens de revue laat passeren en dat is indrukwekkend fraai.
Elf nummers lang weet Donna Blue je te boeien met betoverende hoogstandjes.
Deze plaat overtuigt van begin tot eind. Het is opmerkelijk hoeveel sterke debuutplaten er de laatste tijd van Nederlandse bands verschijnen, waarbij de lat al meteen zo hoog ligt. Dark Roses is er ook zo een. Een coherente plaat en een absolute topprestatie. Een aanwinst voor elke platencollectie.
Rik Meijer - Rik Meijer Rik Meijer , bouwjaar 1969 uit Friesland, gaat al wat jaartjes mee in de...
The Space Age Travellers - Satellite Shuffle Je kon er op wachten en nu is het officieel; de “Coronatimes Blues” is een...