De elf liedjes op Slowly Getting Better beslaan maar iets meer dan een half uur. Snel ter zake komen heet dat en dat is precies wat Calling All Captains doet. De elf songs zijn stuk voor stuk catchy en zitten al snel in je brein geramd. De teksten zijn daarbij ook precies wat je als liefhebber van dit soort muziek wil horen; lekker zwelgen in eenzaamheid en niet begrepen worden, resulterend in het teveel gebruik van genotsmiddelen. Zoiets dus. Samen met de straffe poppunk kan het niet anders of Calling All Captains gaat met dit debuut vooral goed aanslaan bij het jongere deel van de muziekliefhebbers.
Sterke troef binnen de muziek van Calling Al Captains is de zang van Luc Gauthier die een prima stem heeft en zo nu en dan ook goed ruig uit de hoek komt. Af en toe wordt hij bijgestaan door de gitaristen Brad Bremmer en Connor Dawkins. De schreeuwvocalen zijn dusdanig op de achtergrond geplaatst dat ze de catchy melodieën niet echt in de weg zitten en daardoor worden er ook geen tere zieltjes tegen het hoofd gestoten.
Wanneer je de plaat start wordt je gelijk getrakteerd op een het sterke ‘Laurel Canyon’ dat een ijzersterke riff bevat en waarin veel met de vocalen wordt geswitcht. Van dit soort tracks volgen er dan nog wel een paar zoals ‘Tailspin’ met moddervet gitaarwerk en het snelle ‘Steady Pensive’. Zo is er over alles wel wat positiefs te vertellen, al ben je er na elf tracks eigenlijk ook wel weer klaar mee, en ben je, ondanks de kwaliteit van de intense songs, blij dat Slowly Getting Better maar zo kort duurt. Zo blijft de plaat interessant genoeg.
Perrate - LovemonkVeel mensen denken dat flamenco één muziekstijl vertegenwoordigd. De...
Camp Cope - Running With The Hurricane Camp Cope is een drietal afkomstig uit Melbourne, Australië en bestaat uit...