2022-11-02
Vreselijk onhandig als er op internet weinig tot geen informatie over een band te vinden is. Uiteindelijk is het gelukt om de website van het Poolse Kurws te vinden, maar alle informatie die daar te vinden is, is in het Pools. Maar gelukkig, omdat het Pools van uw recensent wat roestig is, is er altijd nog een fijn vertaalprogramma dat weliswaar niet altijd helemaal geweldig vertaalt, maar toch de strekking duidelijk maakt. Zo komen we te weten dat Kurws al sinds 2012 aan de weg timmert en dat ze al driehonderd keer op het podium hebben gestaan. Ook lezen we dat ze elfduizend (!) kilometer met hun busje door Rusland hebben getourd. Dan heb je te maken met doorzetters hoor. Alleen zal dat nu allemaal wat minder plezierig zijn. De website leert ons ook dat Kurws haar vierde album met de titel Powiez / Fascia, wat bindweefsel betekent, heeft opgenomen. Zelf omschrijven ze hun instrumentale muziek als een mix van postpunk, krautrock, rock, funk en no wave (artpunk) waarin altijd ruimte is voor improvisaties binnen de compositorische kaders. Daarbij zou je de band ook wel invloeden uit de freejazz kunnen toeschrijven.
Kurws betstaat uit Dawid Bargenda (drums), Hubert Kostkiewicz (gitaar) en Jakub Majchrzak (bas). Zoals de omschrijving al aangeeft hebben we te maken met even virtuoze, als chaotische muziek die je alleen kunt smaken wanneer de stemming juist is. Soms wordt je knettergek van de alle kanten op stuiterende ritmes, tempo’s en maatsoorten en een andere keer kom je superlatieven te kort om de brille van de heren te duiden.
Van de zeven tracks zijn er drie hele lange songs die het hart van het album vormen, waaronder het kwartier durende titelnummer dat, voortgedreven door de jakkerende bas, door middel van de repetitieve stukken plekken open laat waar live de improvisaties je waarschijnlijk om de oren zullen vliegen. De korte tracks van rond de minuut zijn de experimentele verbindingen tussen de songs.
Het negen minuten klokkende ‘Podchody (Foot Chase)’mixt funkrock met metal en psychedelica tot een soort dissonante jazztrack. Iets wat je ook over het zenuwslopende ‘Ruskie Drogi (Russian Roads)’ zou kunnen zeggen.
Eigenlijk is de ondoorgrondelijke muziek van de drie heren niet uit te leggen en moet je er gewoon maar eens naar luisteren. Het zal zeker niet ieders kopje thee zijn, want de muziek weet je soms behoorlijk op de zenuwen te werken, maar dat de heren virtuoze muzikanten zijn staat buiten kijf.
The World Of Dust - GamanStefan Breuer is een bezig baasje. Een jaartje geleden kregen we te maken met...
Hence the Bravery - Quarter-Life Crisis We kennen allemaal wel het verschijnsel van de vijftigjarige man die ineens...