Hun muziek omschrijven zij als instrumentale "imaginary folk” . In tegenstelling tot de traditionele folk, zijn zij niet gebonden aan de wortels van het genre. Zij beelden zich de muziek in die hoort bij de door hen gewenste loop van de geschiedenis. Of, zoals Korben het stelt: hoe anders de “humanity's collective inner psychological world would be” . Die (fantasie)wereld wordt door de Sloveense artiest Marko Jakše gecreëerd. Hij verzorgt al het kunstwerk voor hun albums en beeldt zo goed mogelijk de titels van de nummers uit. Deze komen tot stand door een methode die surrealistische dichters gebruiken. Het uiteindelijke doel is dat al deze kunstvormen in harmonie zijn, om zo een unieke combinatie van gevoelens en interpretaties te vormen.
En wat krijg je dan? Nou, een album dat The Liquified Throne Of Simplicity heet, inmiddels hun vierde langspeler. Zij begonnen nog vrij simpel met I [2016], gevolgd door I Can Be A Clay Snapper [2017] en daarna A Universe That Roasts Blossoms For A Horse [2019]. Je leest het al, de titels worden steeds bizarder. In tegenstelling tot wat je wellicht zou denken, wordt de muziek steeds beter. Weg zijn de beperkingen van een vinylplaat; laat maar komen die lange uitgestrekte nummers van zestien, achttien en (ja hoor!) twintig minuten.
Heel langzaam wordt je door openingstrack ‘Wilted Superstition Engaged in Copulation’ in een trance gebracht. Met de duellerende balafoon en viool op ‘Grazes, Wrinkles, Drifts Into Sleep’ wordt je met drones, klokkengelui en euforische zang in een andere wereld warm onthaalt. Diezelfde stem weet je als een mythologische Sirene te verleiden tot ‘A Bluish Flickering’, waar de percussie overheerst. Pas op de afsluiter, het superkorte ‘I Unveil A Peppercorn To See It Vanish’, neemt diezelfde Sirene weer afscheid van je.
De intensiteit en dynamiek, gecreëerd door een rijke variëteit aan muziekinstrumenten, zorgen voor een hypnotiserende muziekervaring. Het is verbazingwekkend hoe elk instrument een bijdrage levert door in lagen van klanksoorten een uniek geluid te genereren. Širom maakt hierdoor muziek die nergens mee te vergelijken is. Als je dat toch wilt doen, dan komt een akoestische Swans nog het dichtst bij. Wat een reis!
Emily Wells - Regards To The EndKlimaatcrisis, energiecrisis, huizencrisis, vluchtelingencrisis,...
Dave Forestfield & Ville Lehtovaara - Teleport Operation Voor ondergetekende totaal onbekend, deze twee Finse muzikanten die besloten...