Als we de titel van het album door de vertaler halen, lezen we dat het Nooit Meer Zo Vreemd En Eenzaam betekent. Hieruit maken we dan maar op Davidsson uit een diep dal aan het klimmen is en dat door middel van haar muziek aan ons wil laten horen. Het verklaart de optimistische toonzetting van de eerste twee songs, die als een kalm zomerbriesje klinken. Het wordt gevolgd door een stukje vriendelijke kamerjazz voor een lome nazomermiddag. De titel besparen we u voor het gemak maar even. De vriendelijke stem van Davidsson krijgt hier en daar wat hulp van een meneer met de naam Olle IInder, die een wat minder prettige stem heeft en die vooral in de vierde track een vals nootje kraakt en ook in een song met de titel ‘Haven Rullar’ slaat deze meneer de plank enigszins mis.
Net als je denkt dat de veilige mix van folk en jazz wat al te veel op kabbelen begint te lijken, worden we wakker geschud door twee wat meer buiten de lijntjes kleurende tracks, die vooral de kant van jazz op kantelen. De piano, bas en drums krijgen hulp van dwingend koperwerk en vooral de licht dissonante track met de titel ‘Puman’ (Poema) is wonderschoon. Ook de volbloed folktrack ‘Svala, Fladdermus’ (Coole vleermuis) mag er zeker zijn en ook de stem van de meneer op de achtergrond heeft nu wel zijn functie. Naast de acht tracks vinden we ook nog een negende song, maar die wordt nergens benoemd.
Aldrig Lika Konstig Och Ensam Igen is een korte plaat die vooral op de tweede helft een paar mooie liedjes in zich heeft en al verstaan we er geen bal van, het gevoel is goed. Al met al geen al te opzienbarende plaat die in Nederland, door de taalbarrière, amper iets zal doen, maar het vermoeden is dat het veroveren van de Nederlandse markt niet de opzet van dit album is.
Maverick Sabre - Don`t Forget To Look UpDe Ierse Maverick Sabre lijkt van alle markten thuis – hij zet eenvoudig...
Steeve Laffont - Alba Gitana Zeg je zigeunermuziek, dan zeg je al snel Django Reinhardt die met zijn...