Die sfeer van weemoed en melancholie is naar alle waarschijnlijkheid het resultaat van een periode waarin iedereen op zichzelf werd terug geworpen. Het moment dat COVID-19 in maart 2020 werd erkend als pandemie, was voor Setién namelijk tegelijkertijd het startsein om die periode van isolement in de studio door te brengen en in alle rust te werken aan een opvolger van Another Kind Of Revolution dat zij een een jaar eerder had uitgebracht. Terwijl het maatschappelijke leven abrupt tot stilstand kwam bruiste zij nu juist van creativiteit en inspiratie. In tien zelf geschreven composities, je zou het soms zelfs geluidscollages kunnen noemen, zijn die ideeën verwerkt en hoewel zij als multi-instrumentalist altijd de mogelijkheid heeft gehad om het allemaal alleen te doen, zijn er desondanks enkele gastmuzikanten gevraagd om bij te dragen aan de muzikale invulling. Dat laatste gebeurt echter op zeer bescheiden schaal, akoestisch en ook elektronisch, minimalistisch maar steeds weer efficiënt. Ook wel eens ‘de kunst van het weglaten’ genoemd. Echt uitbundig wordt het nergens. De grootste kwaliteit van Setién is haar stem die geen moment verveelt en waarmee zij aantoont dat soberheid soms ook heel mooi en aangenaam kan zijn. Vermeldenswaardig zijn zeker ook de prachtige arrangementen waarbij regelmatig gebruik wordt gemaakt van samples, terwijl Setién zelf nog hier en daar viool en keyboards voor haar rekening neemt. Het album Unfamiliar Minds is er zo één waar je even de tijd voor moet nemen, om vervolgens de schoonheid ervan te kunnen ondergaan.
Intana - Planeta NouDe Spaanse band Intana probeert voet aan de grond te krijgen in Nederland....
Hatchie - Giving The World Away Hatchie is een Australische singer-songwriter en de artiestennaam van...