2023-01-25
Humeur kun je de heren van Borokov Borokov niet ontzeggen. De bandnaam, de titel van het album, de albumhoes - alles duidt erop dat zij zichzelf niet al te serieus nemen. Het betekent ook dat je hun laatste album, De Verkeerde Fout, al gaat opzetten met een glimlach. Het is de kunst van de Vlamingen Arne Omloop (Bed Rugs), Boris Van den Eynden (ook bekend als Evelin Brosi, Elvis Bonier, Oliver Ibsen en Silvio Ebner) en Noah Melis (Bed Rugs, Olden Yolk, Shy Dog) om die glimlach niet meer te laten verdwijnen. Het moet gezegd worden: dat lukt hen aardig. In navolging van voorganger, Enkel Duetten [2020], zijn hier ook weer enige gastartiesten uitgenodigd. Sterker nog: alleen op de opener ‘Op Hotel’ zijn er geen. Hierna gaan zij al meteen de wereld over om een artiest bij hun album te betrekken. Die eer is weggelegd voor de Japanse Kanno Santo (Good Life Fellows), die op ‘ぜんぶ、できる’ (“Alleskunner”), direct de band en luisteraar een andere kant op stuurt.
Daar is het de band om te doen natuurlijk en geen enkel nummer is dan ook hetzelfde. Luister maar eens naar de heerlijke gitaarsolo over de monotone bastonen van ‘De Grauwe Panter’ of de Slavische zang van Miaux (Mia Prce) op ‘Geld’. De Nederlandstalige samenwerkingen klinken nogal vrij serieus. ‘Rita De Rover’ (met de band De Witte Kunst) is het rustigste nummer op het album. De zwoele zang van Huub Prins (Elias Elgersma) op ‘Moeilijke Tijden’ is ook heel wat anders dan het onverstaanbare ‘Sexboy’ met Bobonne & Parrain (Sarah Yu Zeebroek en Geoffrey Burton).
Om ‘+32456393836’ te bestempelen als het sterkste nummer op het album zal wel erg flauw overkomen, al is het duet met Isolde Van Den Bulcke (oftewel Tristan) ook daadwerkelijk het hoogtepunt. De simpele synthetische bas met de eclectische elektronische tonen die haar zang begeleiden, is een goed gevonden combinatie. Al blijft afsluiter ‘Grappige Man’ met bontridders en de almaar huilende Dennis Tyfus ook lang intrigeren.
Het Antwerpse collectief Borokov Borokov weet met hun eigenzinnige elektronische muziek een ongedwongen sfeer te creëren, waar hi-NRG, punk, lounge muziek en kleinkunst naadloos in elkaar overgaan. Samen met de - achter hun synoniem schuilende - gastartiesten maken ze onschuldige nummers met een simpele dansbeat. Een prima plaat om het oude jaar mee uit te zingen of om het nieuwe jaar mee in te gaan.
RY X - Blood MoonWanneer je een plaat van de Australische singer-songwriter Ry X uit de kast...
Jon Spencer & The Hitmakers - Spencer Gets It Lit Na met de bands Boss Hog, Pussy Galore en Heavy Trash al de nodige...