2023-07-29
De tijd dat Jankobus Seunnenga het moest hebben van zijn muzikale verleden in punkband Kobus Gaat Naar Appelscha en A.D.H.D.-country & folkduo Pigmeat, ligt inmiddels ver achter hem. Sinds 2009 houdt de Leeuwarder zich bezig met het op muziek zetten van gedichten. Het liefst werk van de hand van in Friesland geboren dichters zoals Jan Slauerhoff, Piet Paaltjens, Theun de Vries, Pieter Jelles Troelstra en Simon Vestdijk. Zeker het werk van laatstgenoemde bleek een ruime bron waaruit Uit Angst Voor De Holheid, Voor Het Land, wat hij samen met Dick Vestdijk, inderdaad zoon van, uitbracht en het opvolgende Fabels Met Kleurkrijt, voortkwam. Het resulteerde in de Ina Dammanprijs 2022. De prijs wordt jaarlijks uitgereikt aan mensen die een belangrijke bijdrage leveren aan het in stand houden van de kennis over en de belangstelling voor de persoon en het werk van Simon Vestdijk. Seunnenga`s eigen dichtkunsten bleven ook in Friesland niet onopgemerkt, bleek uit zijn benoeming tot Streekdichter van de gemeente Noardeast-Fryslan in 2019. Dat laatste motiveerde Seunnenga om zich meer toe te leggen op zijn eigen gedichten en dat heeft geleid tot het uitbrengen van een eigen, tweeëntwintig teksten tellende dichtbundel, waarbij iets minder dan de helft van de teksten van muziek is voorzien. Net als Fabels Met Kleurkrijt is de presentatie van de bundel met CD weer dik in orde. Slijp Steen is fraai maar sober vormgegeven. Een kartonnen boekje bevat de CD met print van een slijpsteen, een fraai vormgegeven dichtbundel met naast de teksten foto`s, tekeningen en schilderingen en tot slot een kleine zeefdruk van de hoes. Het geheel wordt bij elkaar gehouden door een karakteristiek papierklemmetje..
De gedichten en liederen op Slijpsteen staan in het teken van verlangen, opstand en jolijt, maar ook zoals het boekje ons laat weten ”Ter voorkoming van het onvermijdelijke”. Niet alleen de gedichten worden aangekleed met de akoestische klanken van de gitaar, viool, dwarsfluit en ukelele, ook de negen teksten worden ingeleid door het instrumentale ‘Een Lied Voor Elser’ en dito afsluiter ‘Juan Adalid’. Net als op de voorgangers schakelde Seunnenga hiervoor de muzikale hulp van Dick Vestdijk en Sjoukje Bloem in.
Wanneer Seunnenga voor het eerst te horen is blijkt de instrumentale opener helemaal niet zo´n gekke zet. Al eerder concludeerden we dat de liedjes van Seunnenga als muziek uit lang vervlogen tijden klinkt en door die opener zit je meteen in die sfeer. Op het spannende ´Zweef Maar Mee…´ valt op hoe goed de tekst en muziek bij elkaar passen. Daarnaast klinkt de geluidsmix van Seunnenga en Joop van der Linden mooi helder. Hierdoor klinkt het nergens gedateerd.
Naast poëet staat Seunnenga ook bekend als droogkloot en dat horen we terug op het olijke ‘Achter Elkaar & Naast Elkaar’. Het zorgt net als met het speelse ‘Teresa Weet het Beter’ voor een goed contrast met bijvoorbeeld het bijzonder mooie ‘Verloren Grond (Dawan)’, het treffende ‘Gadeslaan’ en het romantische ‘Ze Fluisterde’.
Na het beluisteren van Slijp Steen kunnen we niet anders concluderen dan dat Seunnenga met gemak op eigen benen kan staan. Slijp Steen is het beste werk wat we tot nu toe van deze troubadour hebben gehoord.
Al Lover - Cosmic JokeDe experimentele producer Al Lover , die vanuit Los Angeles opereert, weet...
Nnamdï - Please Have A Seat Het mag toch op z`n minst opvallend genoemd worden. Tot 2020 had uw recensent...