2023-04-13
Meer dan vijf jaar geleden zag het uitstekende debuutalbum van Solitude Within het levenslicht. Vijf jaar is lang in de muziekwereld en door het grote aanbod dat maar op ons af blijft komen was de Belgische band alweer wat in de vergetelheid geraakt. Natuurlijk was ook het coronavirus debet aan het lang uitblijven van een opvolger van Disappear. Zo stond de release al voor eind 2021 gepland en dat werd dus een jaartje later.Gelukkig is het geluid, ondanks een paar kleine bezettingswijzigingen, op When Kingdoms Fall niets veranderd ten opzichte van het debuut. De symfonische metal is gebouwd rond de mooie stem van Emmelie Arents. Terecht, want haar stem bevalt ook op deze schijf meer dan goed. Geen kortademig gekir, valse noten of vocale overdaad bij Arents. Met haar stem weet ze de songs tot leven te brengen met als absoluut hoogtepunt het werkelijk Goddelijke ‘Im Not Lost’. Dit slepende lied is echt een signatuur song voor Solitude Within. Emmelie Arents komt tot grote hoogten en ook het gitaarwerk (die solo!) is om door een ringetje te halen. Het zijn dit soort nummers die dit soort muziek zo lekker maakt. Dat daar gelijk achteraan het volgende hoogtepunt in de vorm van ‘Over And Over’ komt kan geen toeval zijn. Het is weliswaar een meer standaard symfonisch metalnummer zoals we dat kennen van de grote voorbeelden (u kunt ze zelf wel bedenken), maar het is een oorwurm van jewelste. Ook het met fraaie strijkers opgetuigde ‘Breathe’ is een slepend en verslavend epos dat een genot is om naar te luisteren. Eigenlijk kunnen we zo nog wel even doorgaan, want elke song is de moeite waard om te bespreken.
Naast de zang en sfeervolle keyboards (veel piano) van Arents, horen we zo nu en dan ook de spaarzame grunt van gitarist Quincy van Overmeire het toneel betreden. Niet te veel, om de argeloze luisteraar vooral niet teveel af te schrikken, maar wel prettig dat er hierdoor wat extra kruiden aan het recept van symfonische metal met sprookjesteksten worden toegevoegd.
When Kingdoms Fall is een uitstekende tweede album voor Solitude Within. De uitgekiende, vaak slepende composities, het prettige geluid en de fijne stem van Emmelie Arents omsluiten je als een warm bad. De band heeft alles in zich om de vaandeldragers van de Belgische symfonische metal te worden. Of eigenlijk zijn ze dat al.
Mantah - EvokeZo zit je als wijsneuzerige recensent te beweren dat Nu-metal uit België wel...
Even Flow - Mediterraneo Het Italiaanse Even Flow is eind jaren negentig opgericht door de broers...