Het album begint aardig met het vrolijke poprocknummer ‘Do It Now (Somehow)’, waarbij de krijsende sologitaar vrij snel wordt overgenomen door elektrische en akoestische slaggitaren. Op het einde komt die scherpte even terug met een vlammende solo, waarover “do it now (somehow)” wordt gezongen. Het is een heerlijke frisse opener. Het is dan spijtig dat de overige nummers dit niveau niet halen. De dreinende stem op ‘Mountain High’ overprikkelt snel en de tekst “Sometimes we climb too high/at least we try” stemt nu niet tot diep nadenken.
Dan krijgen we nog twee Oasis-schreeuwnummers voor de kiezen. Met ‘Winning Team’ als een gemakkelijk meezinglied, geschikt voor elke lokale sportclub (“take me to the good days/.. take me all the way/ we are on the winning team, my friend”) en titelnummer ‘Tides And Waves’ bedoeld als een hartverscheurende afsluiter. De vraag is of je het publiek op de stoelen krijgt om “Tides And Waves, my earthquakes, are you the one my setting sun?” mee te brullen. Alleen op ‘Little Bird Of Mine’, dat klinkt alsof Liam Gallagher de zanger is geworden van Crowded House, komt er enige variatie. Helaas concentreert de band zich wederom op makkelijk mee te zingen teksten, zoals “What is it/I know you got it/ can’t miss it/…/ I want it, but will you give it?”.
Christian Holl Buhl (zang, akoestische gitaar), Erik Ottar Jensen (basgitaar), Günes Svarre Kocak (elektrische gitaren, zang) en Claus Nielsen (percussie en drums) doen echt hun best om je te vermaken. Als je lekker wilt meerocken op weinigzeggende teksten, dan is dit een prima EP. Als je van uitdagende of vernieuwende muziek houdt, is het beter om dit mini-album over te slaan.
Dans Dans - '6'In tegenstelling tot wat je zou verwachten, is Dans Dans allesbehalve een...
Tove Lo - Dirt Femme De Zweedse Tove Lo - artiestennaam van Ebba Tove Elsa Nilsson - staat erom...