RECENSIE: No Angry Young Man - Rise Again

NAYM
recensie cijfer 2023-10-19 Wanneer je negen jaar lang niets van je laat horen is de albumtitel Rise Again goed gekozen. Nadat No Angry Young Man in 2013 hun tweede studioalbum Paris Rains uitbracht werd het even stil rondom de band uit Leuven. Een spontane sessie tijdens de Covid-pandemie bracht daar verandering in. In een afgelegen hut in de Ardennen wist de vriendengroep Jeroen Van Ham (zang, gitaren), Johan Loeckx (toetsen, programming) en Pieter Hulst (cello, ukelele, soundscapes) elkaar te inspireren tot het maken van een volgend album. Blij toe, het is een mooie verzameling van melancholische nummers geworden, waar hun pop met klassieke wortels goed uitkomt.

Dat zij hun klassiekers kennen, horen we op verschillende nummers. Op titelnummer ‘Rise Again’ gebruiken zij een korte strofe van een gedicht van Emily Dickenson ( “Faith” is a fine invention / When Gentlemen can see – / But Microscopes are prudent / In an Emergency”). Het nummer wordt overigens prachtig ingeleid op viool door Makoto Akatsu, waarna Peter Van Driesche het karakteristiek geluid van de oboe laat horen om het nummer iets aparts mee te geven.

Het is hun versie van ‘Wuthering Heights’ dat echt gewaagd is. Zij weten de klassieker van Kate Bush dusdanig te bewerken dat het prima naast de oorspronkelijke versie kan staan. Door het tempo te vertragen en dit consequent vol te houden, wordt de tekst benadrukt. De cello van Hulst zorgt voor een herkenbaar geluid, waarna de piano van Loeckx minimaal en sobertjes de gaten opvult.

Daarnaast weet het trio te vermaken met nummers die ontleend zijn uit hedendaagse onderwerpen of kunst. Zo is ‘Eyes Fixed On Me’ geïnspireerd door het stripverhaal Dagen van zand van Aimée de Jongh. ( “deserted streets, verges of sand, eyes that sleep and nothing left (for me) to do” ). ‘Boy With A Gun’ duikt in het Midden-Oosten conflict, waarbij vriend Dhafer Youssef meezingt. Ook al eist de slepende gitaar een hoofdrol op; het is het gitaarwerk van Inti De Maet dat imponeert. Luister maar eens naar zijn solo op ‘Never Leave Again’, kort nadat van Ham hem heel warm “Visiting my old town makes me want to stay and never leave again” toegezongen heeft. Hij zorgt er in zijn eentje voor dat het nummer uitweidt zoals Pink Floyd dat zo goed kon, waardoor je net dat beetje extra krijgt.

No Angry Young Man mag dan niet veel muziek maken (drie albums in zeventien jaar tijd), wanneer zij bij elkaar komen weten zij wat moois te creëren. Verwacht geen losstaande hits op Rise Again, maar wat is het een genot om deze plaat in zijn geheel te mogen beluisteren.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:No Angry Young Man Label:Eigen Beheer
Cover Sleaford Mods - UK Grim

Sleaford Mods - UK Grim Sleaford Mods , wie kent ze niet? Het elektronische punkduo, dat bestaat uit...

Elephant

Elephant Dials - Binary Blues John Donatowicz en Mateusz Rosiński treffen elkaar in een uitgaansgelegenheid...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT