En daarop horen we een grote verscheidenheid aan country. Het nummer ‘Chérie’ wordt opgefleurd door een leuke steelgitaar en swingende viool. Een liedje als ‘Now That You’re Gone’ is een echte tranentrekker in de klassieke traditie van de country. Lawrence zingt met een kleine snik. Op het nummer beschrijft Lawrence zijn lijdensweg zoals de klassieke zangers deden, maar ook Sam Outlaw dit de laatste paar jaar mooi doet. Met een verrassende pianomelodie tegen het einde van het liedje.
En op die wijze snikt Theo Lawrence nog heerlijk door. Telkens met een verrassende twist in het ritme. ‘I’ve Been Here Too Long’ kent ook een heerlijke pianoriedel. Theo Lawrence zingt hier net met wat dieper stemgeluid. Hiermee doet hij denken aan Chris Isaak. Wederom zit het leven Lawrence niet mee. Het resultaat is een catchy nummer met fraaie ondersteuning van ook de steelgitaar. Dit is country van een consistent hoog niveau.
Het knappe aan Theo Lawrence is dat niks bij hem Frans aandoet. Net zoals eerder dit jaar Jesper Lindell indruk maakte met prachtige rootsplaat Twillights, hebben we hier echt te maken met nog iemand die vanuit de vaste wal van Europa prachtige rootsmuziek weet te maken. Ook recent werk van Dawn Brothers en DeWolff sluit hier naadloos op aan. Dat levert mooi werk op dat naar meer smaakt. Misschien zelfs de start van een hele generatie rootsmusici die vanaf het vasteland van Europa langzaam het genre gaan veroveren.
Geraint Watkins - Aide-MemoireMuzikant Geraint Watkins zal de meeste muziekliefhebbers weinig zeggen. De...
Ashkabad - Fire Drop Ashkabad is een Franse band. Niet te verwarren met een band uit...