Op Open Your Heart uit 2012 konden The Men aardig tekeer gaan, maar zetten ze de luisteraar net zo vaak op het verkeerde ben met een weinig tot de verbeelding sprekende instrumental of een country-uitstapje. Ook de meer recente albums zoals Drift (2017) en Mercy (2020) blonken niet uit in consistentie.
Maar op New York City is alles anders. De plaat opent met de recht toe recht aan proto-punk van ‘Hard Livin’, inclusief een fijne honky-tonk piano. Met de zuigende mid-tempo track ‘Peace Of Mind’ tonen The Men aan, in de stijl van stad- en stijlgenoot Sonny Vincent, dat je voor een onweerstaanbare punkrocksong geen snelheidsrecords hoeft te breken.
‘Echo’ is een onstuimig en weerbarstig liedje. En ‘God Bless The USA’ luistert als een blauwdruk van MC5 (lees: Chuck Berry!). ‘Eye’ is dan weer een song met een riff die The Stooges nog graag zouden hebben gemaakt op hun verwoede pogingen om in hun nadagen nog een memorabele plaat af te leveren met The Weirdness. ‘Eternal Recurrence’ sluit kant A van de plaat af.
Gelukkig hebben The Men nog niet al hun kruit verschoten, want op kant B gaan de mannen onverstoorbaar door met ‘Round The Corner’, weer zo’n trage, zuigende punksong: ”I am looking, I am looking round the corner no more”. Op ‘Through The Night’ wordt er een paar tandjes bij geschakeld. En als we dan toch in NYC zijn, ‘Anyway I Find You’ is puur Johnny Thunders/Walter Lure romantiek. Ten slotte bevat de afsluitende track ‘River Flows’ de deinende cadans van het klassieke werk van The Saints.
New York City mag dan wel een echte NYC punkrockplaat zijn, maar had net zo goed uit de kelders van Sydney, Brisbane (The Saints, Radio Birdman) of Detroit (MC5, The Stooges) kunnen komen. Dat kan maar één ding betekenen: New York City is gewoon grenzeloos goed!
Petrolio - La Disobbedienza Petrolio , niet te verwarren met de Italiaanse punkband met dezelfde naam,...
Geraint Watkins - Aide-Memoire Muzikant Geraint Watkins zal de meeste muziekliefhebbers weinig zeggen. De...