McConnell is een ervaren, in Noorwegen woonachtige Amerikaanse muzikant die onder de naam Ledfoot al enkele prachtige albums heeft afgeleverd en eerder dit jaar Coffin Nails presenteerde. Iedere andere muzikant zou er alles voor over hebben om een carrièreboost als deze op een presenteerblaadje voorgeschoteld te krijgen, maar de eigenzinnige McConnel, die de zestig ruimschoots is gepasseerd, denkt daar toch echt heel anders over. Hij volgt slechts zijn hart en wat niet goed voelt gebeurt niet. Bekend is zijn ontmoeting van lang geleden met een beroemde platenbaas die een uitgestippeld maar merkwaardig plan presenteerde, hem een uiterst lucratief contract voor de neus hield maar vervolgens de middelvinger kreeg van de muzikant omdat zijn integriteit in het geding dreigde te komen. Niemand minder dan Bruce Springsteen wist bij hem wel de juiste snaar te raken en kreeg de tekst van ‘High Hopes’ aangeboden terwijl Bob Dylan hem dolgraag in zijn begeleidingsband wilde hebben.
Ledfoot doet het al geruime tijd allemaal geheel zelfstandig. Moet niets hebben van compromissen. Voor Coffin Nails schreef hij dan ook alle tien nummers zelf terwijl hij in de studio, slechts met akoestische gitaar bewapend, in een paar dagen het gehele album had ingespeeld en opgenomen. Het is weinig verrassend dat alles op de ouderwetse, dus analoge wijze tot stand is gekomen. “Nobody produces this shit… I Just play”, zoals genoteerd op de begeleidende info-sheet. De term ‘gothic blues’ is bij zijn eerdere albums al eens genoemd en lijkt op deze tien zelfgeschreven tracks eveneens van toepassing. Een titel als ‘Coffin Nails’, over de lange spijkers waarmee zijn kist moet worden dicht getimmerd “To hold this rebel soul”, zegt genoeg.
Terugblikkend op zijn leven lijkt hij schoon schip te willen maken: “I Used to be a wild and reckless rover” in ‘Perdition’ waarin alles nog moet worden gezegd voordat hij definitief is uitgeraasd, maar niemand komt nergens ongezien mee weg zoals hij beschrijft in ‘House Of Restitution’ waarin hij nog eens aantoont geweldig mooie klanken uit zijn akoestische gitaar te toveren. Ledfoot is echter wel iemand die een bepaalde vorm van sympathie afdwingt want: “ Whatever I am, I’m better than bad”. Ontsnappen is niet mogelijk in ‘Escape’, zelfs je telefoon houdt alles nauwlettend in de gaten. Er zitten demonen in en al die vrienden op het net blijken ook nog eens onbetrouwbaar.
Met Coffin Nails zal hij zijn vriendenkring zonder twijfel gaan uitbreiden. Wellicht ontstaat er dan ook hernieuwde interesse voor zijn voorgaande albums want die zijn eveneens zeer de moeite waard.
Ledfoot & Ronni Le Tekro - Limited Edition Lava LampDe vriendschap tussen Ledfoot & Ronni Le Tekrø dateert al van 2009 maar...
Odin & Bjorn Berge - Hoohahs & Cat Calls De basis voor het album Hoohahs & Cat Calls van Odin & Bjørn Berge...