Ronni Le Tekrø is gitarist van het Noorse TNT, sinds de jaren tachtig een grote speler In de wereld van commerciële hardrock en nog altijd actief, en wie zich afvraagt of deze twee raakvlakken hebben moet maar eens luisteren naar A Death Divine, de eerste worp uit 2020. Het zijn twee verschillende werelden die bij elkaar kwamen maar de zogenoemde ‘gothic blues’ van Ledfoot en de stevige rock van Le Tekrø bleken elkaar prima te liggen. Er werd gekozen voor een voornamelijk akoestische en melodieuze aanpak waarbij de nadruk werd gelegd op het liedje in plaats van bombastisch geweld.
Nu is er dus een vervolg gekomen, maar de vraag is wie hierbij gebaat is en waarom er een vervolg is gekomen. Voor de hardrockliefhebbers is Limited Edition Lava Lamp namelijk niet echt interessant omdat de gitaarkwaliteiten van Le Tekrø niet optimaal benut worden en de Ledfoot-fans zullen zich meerdere malen achter de oren krabben bij beluistering van hun held die toegankelijke en soms zelfs radiovriendelijke liedjes zingt. Voor de neutrale luisteraar die er onbevangen in gaat is dit album wel degelijk de moeite waard aangezien er genoeg te beleven valt.
Van de melancholieke country-pop in ‘Crying’ of ‘Little Rosie’, voorzien van fijne pedal steel gitaar, het jazzy ‘Sister’, de symfo-rock in ‘Never Use Your Eyes’, of de stevige bluesrock met de prachtige titel ‘Ego In The Coffin’ tot het gevoelige ‘You Should Know How Hard It Is’, een heuse maar, en dat moet gezegd worden, ook gedateerde rockballad, het is allemaal aanwezig op dit negen tracks durende album dat zonder echte uitschieters maar wat voortkabbelt. Steeds bekruipt het geval dat hier meer te halen viel uit deze bijzondere samenwerking aangezien beiden in hun eigen vakgebied al hele mooie dingen hebben geproduceerd. Het zwalkende ‘Sailor’ is het beste voorbeeld van twee muzikanten die zonder doel of kompas behoorlijk uit koers zijn geraakt. De treurige meezinger gaat werkelijk nergens heen en is zelfs voor de vierenhalve minuut dat het duurt, een lange zit. Daarentegen is de zeven minuten durende titeltrack een geslaagd muzikaal epos waarin vooral het gitaarwerk indruk maakt. Gelaagde melodieuze rock met een haast onherkenbare zanger waarbij je toch even gaat afvragen of het nog steeds diezelfde muzikanten zijn waar je naar luistert.
Helaas is Limited Edition Lava Lamp een goed voorbeeld van een situatie waaruit blijkt dat het zo populaire “Out of the box gaan” absoluut niet altijd noodzakelijk en soms ook helemaal niet wenselijk is.
Ticket West - ChucufuVader Wilhelm had nog geen flauw vermoeden wat hij in de jaren tachtig...
LEDFOOT - Coffin Nails Heel geleidelijk lijkt de naam Ledfoot op een steeds grotere bekendheid te...