Amani oefende met de software GarageBand en brengt haar opgegane kennis nu op een EP uit, bestaande uit acht nummers. We horen enigszins experimentele muziek zonder catchy melodieën. Het zijn meer experimentele geluidscollages die veelal tegendraads zijn. Er staan geen radiovriendelijke nummers op. Het is een kort tripje experimenteren en Amani laat horen wat ze tot nu toe kan.
We’ll Have Tea is een eerste kennismaking van een nog naar haar stijl zoekende artiest. ‘So long, Giovanni’ is het meest traditionele nummer met een herhalend thema/refrein. Het laatste nummer, ‘The Negation’, is ook meer een kunstzinnig nummer waarin Amani declameert: “We’ll have tea when the rapture comes”.
De EP is een kunstzinnig non-commercieel theekransje geworden waar ondergetekende niet van in vervoering is geraakt. Het is er zo een die een eindexamenproductie had kunnen zijn van een kunstacademie waar niet naar doelgroepen wordt gekeken. Expressie staat centraal en daarin slaagt Amani. In het kader van huisvlijt is het een prima plaat. Immers je moet toch wel de nodige allround-kunsten hebben om dit te kunnen maken. De kunst is alleen om van deze huisvlijt, onder begeleiding, een product te maken dat meerdere mensen bekoort. Niet alles hoeft uitgebracht te worden. Zaken laten rijpen is ook een kunst op zich. Het is voor ondergetekende dan ook lastig vast te stellen wie de doelgroep is, maar welllicht komt er een stroming op gang waarin muziek weer kunstzinnig gaat worden in plaats van mainstream. Al bij al is We’ll Have Tea een plaat voor experimentele kunstliefhebbers. Een heel klein theekransje dus.
Shaggy Dogs - Sorry For The DelayDe Shaggy Dogs are still barking! Op de EP Sorry For The Delay! , dat...
The Veils - ...And Out Of The Void Came Love De Britse band The Veils mag inmiddels al in het rijtje bekende bands...