RECENSIE: Eamonn McCormack - Eamonn McCormack

Eamonn
recensie cijfer 2023-07-28 De Ier Eamonn McCormack brengt met deze titelloze plaat zijn achtste plaat aan de man/vrouw.
Verpakking is een belangrijke marketing tool en deze plaat in de hand houdend, voelt dat lekker aan met een gladde hoes en een boekwerkje erbij, waarvan je al direct denkt; dit is kwaliteit. En dat moet ook wel als je uitgenodigd wordt om te spelen in Duitsland voor WDR Rockpalast, dan weet je dat het goed zit. Immers dat instituut is toch wel min of meer een kwaliteitslabel geworden. Sta je daar dan heb je wat in je mars.
Eamonn inmiddels 62 jaar en speelde al met vele grootheden samen. Bijvoorbeeld Rory Gallagher, Jan Akkerman, Herman Brood, Walter Trout en Nils Lofgren. Maar op deze plaat doen twee jonkies mee Edgar Karg op bass en Max Jung Poppe op drums/percussie maken het trio compleet.

De plaat zit vol met heerlijke bluesgitaarrock met een stem die wellicht door het accent aan Rory & Phil Lynott doet denken. Een stem gemaakt voor deze zwetende en dampende bluesgitaarrockscene. McCormack levert een heerlijke vijftig minuten durende bluesdouche met lekkere lange nummers die langzaam rijpen. Op deze plaat wordt Motörheads Lemmy in het nummer ‘Hats Off To Lemmy’ wordt geëerd. Pas bij het vijfde nummer wordt het gaspedaal wat losgelaten in ‘Living In The Now’. Even een rustpuntje, slechts begeleid door akoestische gitaar en harmonica komt dit indringende nummer binnen. Immers, als je 62 bent geworden ga je wat bewuster stil staan bij het heden en nu.

‘Letter To My Son’ begint Gary Moore-achtig. Rustig slepend met heerlijke ingetogen solo gitaarerupties. Het is het hoogtepunt van de plaat. Eamonn heeft daarbij vaderlijke adviezen voor zijn zoon. Als iedereen dit advies zou opvolgen dan wordt de wereld nog wat mooier. De wereld is immers mooi maar het nieuws belicht veelal de negatieve effecten van ons handelen, waardoor we een vertekend beeld krijgen als we denken dat dit de wereld is. Toch waarschuwt Eamonn dat een nucleaire oorlog wel eens het einde van ons zou kunnen betekenen. In deze tijd van oorlog in Europa. Het wordt tijd dat de engel van de liefde ( ‘Angel Of Love’) zo snel mogelijk op aarde land en een paar afgedwaalden weer op het juiste pad laat terug keren.

Het geluid van deze plaat is strak, glad, radiovriendelijk en is bluesrock zonder franje. Bluesrock uit het hart met een goede stem en lekker gitaarwerk. Daar zijn er al veel van, maar deze hoort er zeker bij, want het gaat over het leven in deze tijd. Bijvoorbeeld ook door een actueel nummer over sociale media. Ja, de combinatie van jong en oud in dit trio zorgt voor een verdraaid actuele plaat.
Recensent:René Obdeijn Artiest:Eamonn McCormack Label:Bertus
Cover Janne Schra - The Heart Is Asymmetrical

Janne Schra - The Heart Is Asymmetrical Janne Schra is inmiddels een gevestigde naam in Nederland, al is ze tot nog...

Julian Taylor

Julian Taylor - Beyond The Reservoir De Canadees Julian Taylor heeft al een carrière achter de rug met de band...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT