2023-07-29
Janne Schra is inmiddels een gevestigde naam in Nederland, al is ze tot nog toe niet volledig doorgebroken, ondanks het succes van met name haar eerste twee soloalbums. Afgaande op de kwaliteit van haar platen zou het terecht zijn als een groot publiek haar zou oppikken. Janne’s vorige drie Engelstalige platen stonden vol met delicate popliedjes die de prachtige stem van de voormalige Room Eleven - en wat minder bekend Schradinova - zangeres volledig laat gloriëren. Het jazzy karakter van Room Eleven of Schradinova hoorde je overigens nog maar mondjesmaat terug, totdat ze een Nederlandstalige plaat op de markt bracht onder de bandnaam Janne Schra en de Vogels, een prachtig jazzpop album waarin ze op sommige momenten grootheden als Wende Snijders en Ellen ten Damme naar de kroon stak. Op The Heart Is Asymmetrical, het vijfde album onder haar eigen naam, keert Janne weer terug naar de Engelstalig pop. Waarbij dit album op sommige momenten wel weer flink anders klinkt dan haar voorgangers. The Heart Is Asymmetrical is door Schra geschreven met de Engelse producer Adam Bar-Pereg en een beetje hulp van Nana Adjoa en Wannes Salome (Klangstof). Mogelijk dat Janne Schra daardoor onbewust een beetje de kant van zangeressen als Roisin Murphy en Alison Goldfrapp opgaat. De voorzichtige elektronica wijst natuurlijk ook die kant op. Het komt daarnaast ook voor een groot deel door de weergaloze stem van Janne die vaak op een zelfde, bedachtzame manier zingt als de genoemde zangeressen.
Haar overpeinzingen worden gedragen door geweldige liedjes als ‘End Of An Era’, ‘Babylon, met mooie koortje van veel laagjes Janne, en het met ijle synthesizers doorspekte en lekker opgewekte ‘Kiss & Cry’. In songs als ‘Strike A Pose’ en ‘Let It Happen’ vertelt Janne ons dat we ons vooral niet te druk moeten maken om mislukkingen, dat we ook niet teveel naar perfectie moeten streven en negatieve zaken om moet zetten in goede: “When you make a stain, make a flower out of it, When you sing out off key, Just mean what you sing, When you fail, You’ve learned the hard way, When you’re down, Wait for a brand new day”.
Het dansbare ‘Five Years’ op de eerste plaatkant is een song waarin Schra even uit haar comfort zone kruipt, iets wat ze sowieso regelmatig doet op The Heart Is Asymmetrical, Zeker op de tweede kant van de LP, waar we voorzichtig een rauw postrockrandje in ‘Girl’ horen of voorzichtige triphop in ‘Strike A Pose’. Daarnaast horen we lichtjes iets terug van haar jazzy roots in het met blazers opgesierde ‘Easier’.
De plaat eindigt met het door Ray Davies geschreven en door The Pretenders groot gemaakte ‘I Go To Sleep’. Hoewel weinig covers echt iets toevoegen weet Janne dit nummer haar geheel eigen te maken en met respect te behandelen.
The Heart Is Asymmetrical is een album dat op het eerste gehoor heel relaxed overkomt, maar bij meerder luisterbeurten stukje bij beetje haar diepere lagen prijsgeeft. Het is wederom een pareltje van Janne Schra en misschien wel haar beste album, zonder haar andere platen te kort te doen.
This Is The Kit - Careful Of Your Keepers This is the kit vraagt nauwelijks nog om een introductie. Het is...
Eamonn McCormack - Eamonn McCormack De Ier Eamonn McCormack brengt met deze titelloze plaat zijn achtste plaat...