2023-12-04
Hoe kunnen we fado introduceren bij een jonger publiek, moet de gedachte achter het project Fado Cruzado zijn geweest. Om de traditionele Portugese muziekstijl, die bekend staat om zijn melancholieke en weemoedige toon, te omarmen wordt een “cross-over fado” gelanceerd op het album Menina E Moça. De titel laat zich vertalen als “Meisje en jonge vrouw” en dat staat niet allen symbool voor de muziekstijl die hier verjongend overkomt, maar ook voor de steden Lissabon (het meisje) en Coimbra (de jonge vrouw). Dit album verbindt beide steden met liedjes over liefde, verlies en verlangen en waar de fado in een nieuw jasje is gehuld. Wat opvalt is dat alle nummers gezongen worden door verschillende artiesten, die op het einde bij elkaar komen. Daarnaast is er een duidelijk onderscheid in zangers en zangeressen. Dat begint al direct op ‘Samaritana’, dat gezongen wordt door Carolina Pessoa. Dit klinkt te vrolijk en te zoet om aan de verwachting van een fado te voldoen. Vooral de lange uithaal op het slotakkoord doet denken aan een musical. Dat geldt al helemaal voor ‘Trova Do Vento Que Passa’ dat Inês Graça zingt alsof ze aan een talentenshow meedoet. Beatriz Villar gaat helemaal los op ‘Vira de Coimbra’, met alle meligheid ten top. ‘Balada De Outono’ van Inês Brito is beter te verteren, al is zij niet de beste zangeres hiervoor.
Dan doen de mannen het beter. De gitaar voelt de zanger goed aan op ‘Gaivota’ en we zijn eindelijk belandt bij de fado, zoals we die graag mogen horen. De melancholie in de stem zanger João Farinha wekt sympathie. Ook de door piano voortgedreven ‘Fado Menor’ wordt prachtig door Hugo Martines bezongen. Het muzikale tussenstuk is een prachtig intermezzo waardoor de zanger even rust kan pakken. Helaas is ‘Não Sei Porque Te Foste Embora’ een niemendalletje van Francisco Costa. Dat geldt ook voor Canoas Do Tejo’, dat gezongen wordt door Sérgio Pereira.
Op ‘Coimbra Menina E Moça’ verenigen de zangeressen Graça, Pessoa, Villar en Brito hun krachten. Zij zingen op een hoempapa tempo waarbij de gitarist moeite doet om het aardig te laten klinken. Hoe zeer hij zijn best ook doet, het lukt hem niet om het nummer te redden. De samenzang op het einde maakt iets goed. Als tegenhanger is daar ‘Lisboa Menina E Moça’ waar de zangers Farinha, Martins, Pereira en Costa de zangeressen toezingen. Hier wordt de samenzang eerder ingezet. Dat geeft een beter geluid, al zal ook dit nummer het album niet naar een hoger niveau kunnen tillen.
Op Menina E Moça wordt de traditionele fado in een modern jasje gestoken. Hierdoor wordt de muziekstijl weliswaar toegankelijker, maar niet beter. Het idee erachter is goed, maar soms is het beter om het bij het oude te laten. Fado laat zich niet temmen.
Micah P. Hinson - I Lie To YouWat de Spaanse zon al niet kan aanrichten… Toen Micah P. Hinson in dat land...
Timo Alakotila & Johanna Juhola Duo - Amicum De Finse artiesten Timo Alakotila (piano) en Johanna Juhola (accordeon)...