RECENSIE: Craven Faults - Standers

Craven Faults
recensie cijfer 2023-11-05 Hoe vertaal je (industriële) landschappen in muziek? Dat is een vraag die Craven Faults bezig houdt. Het antwoord werd voor een deel ontvouwd op Erratics & Unconformities [2019], een trilogie aan EP’s, het mini-album Enclosures [2020] en een serie van studio-opnames samengebracht onder de titel Live Works [2020]. Blijkbaar was dit nog niet voldoende. Nu is daar het tweede volwaardige studio-album Standers van deze anonieme artiest(en).

Ook al blijft het een analoge reis door het landschap van Noord-Engeland, “viewed through the lens of a century in popular music”, er heeft wel een kentering plaatsgevonden. Craven Faults ziet het als volgt: “Familiar landscapes are viewed from a different perspective. There’s a growing obsession in how this island came to look the way it does, and how its ancient and modern history affects its current population. Landscapes shaped by the elements, and then by countless conquerors and settlers. Livestock and machinery. Money, religion and politics.”

De langzame veranderingen die hebben plaatsgevonden laten zich beluisteren door lange uitgerekte composities. Dit begint bij ‘Hurrocstanes’. De tergend langzame herhalende drone wordt ondersteund door een prettig basritme, dat weinig indruk maakt. Het zou eindeloos door kunnen gaan, maar loopt uiteindelijk maar zestien-en-een-halve minuut door. ‘Sun Vein Strings’ heeft eenzelfde aanpak, al wordt er hier nog een aantal kleine synthesizerthema’s aan toegevoegd. Het klinkt hypnotiserend en saai; het is geen goede reclame voor de provincie van Yorkshire, dat hiertoe als inspiratie dient.

‘Idols & Altars’ is een stuk interessanter. Hier komt in eerste instantie een piano aan te pas, dat leunt op een zware bas. Heel voorzichtig worden de akoestische klanken vervangen door verschillende elektronische lagen. Het geeft een idee hoe muziek in de jaren veranderd is. Afsluiter ‘Odda Delf’ weet op een spannende wijze deze trend voort te zetten. Verschillende synthetische lagen worden door een zware drone een bepaalde richting op gestuurd.

Craven Faults ontleent zijn naam aan een formatie van geologisch significante breuken in de aardkorst over het Penninische gebergte in het Engelse Yorkshire. Als het staat voor een langzame aardverschuiving op muziekgebied, dan is dat goed gekozen. Diegenen die meer van opzwepende muziek houden komen hier niet aan hun trekken.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Craven Faults Label:Leaf Label
Cover Jozef van Wissem & Jim Jarmusch - American Landscapes

Jozef van Wissem & Jim Jarmusch - American LandscapesDe Nederlandse luitspeler Jozef van Wissem en de Amerikaanse muzikant en...

Cover Oval - Romantiq

Oval - Romantiq Markus Popp is de personificatie van de ‘ambient glitch’ muziek. Al in het...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT