Authenticiteit staat sowieso hoog in het vaandel bij deze mannen. Denk je in ‘Hey Hey Revolver’ dat je CD een kras bevat, blijkt dat de bliksem insloeg in het theater waar de band die song op dat moment opnam. Alles, om maar zo authentiek mogelijk te kinken.
Soms slaat de band daar een beetje in door. Zo is het eigenlijk een beetje teveel van het goede om de zanger in ‘Ballad of Lou the Welterweight’ in ieder refrein zijn stem over te horen slaan. Want wie kon dat ook alweer zo mooi? Juist, Bob Dylan. Toch klinkt de band zo overtuigend authentiek, dat je genadeloos voor de bijl gaat. Dit is namelijk precies de band die je nodig hebt als je laveloos van de drank ’s nachts thuiskomt van de kroeg, en behoefte hebt om de vibe van die avond nog even vast te houden.
De band bestaat uit drie broers, en een bassist die door de bandleden inmiddels als vierde broer beschouwd wordt. Ze schijnen al jaren in een tourbus door de VS te touren, en schrijven hun songs voornamelijk onderweg. De songs ademen dan ook de sfeer van uitgestrekte landschappen en lange, hele lange avonden. Als je je ook maar een beetje openstelt voor deze authentieke Americana, dan ben je geheid verkocht.
The New Pornographers - ChallengersWaar op de eerste drie albums van het Canadese indie rock collectief The New...
Jim White - Transnormal Skiperoo In de BBC-documentaire Searching For The Wrong-Eyed Jezus , zagen we een man...