2024-06-04
Producer Ian Brennan houdt ervan om ons een andere kant van muziek te laten horen. Dat hij daar succesvol in is, blijkt wel uit de Grammy die hij ontving in 2011 voor zijn werk met Tinariwen op hun Tassili album. Hij heeft meer dan veertig internationale projecten over vijf continenten op zijn naam staan: van Rwanda tot Pakistan en van Cambodia tot aan Djibouti. Op het live opgenomen Where Water Meets Water: Bird Songs And Lullabies blijft hij dichter bij huis. Hij verkent de Venetiaanse lagune, waar hij al jaren woont, met de Tuvaanse zangeres Sainko Namtchylak. Enkel met haar unieke stemgeluid(en) weet zij een boodschap over te brengen, waarbij zij dankbaar gebruik maakt van de omgeving. Zij verraadt haar locatie op openingsnummer ‘Inside Asylum’. Haar uithalen worden op de stenen muren afgeketst wat direct een benauwend gevoel geeft. Als je dan leest dat dit is opgenomen in het krankzinnigengesticht op het eiland Poveglia, waar eerder meer dan 160.000 mensen zijn omgekomen door de pest, dan weet je hoe dit komt. Ze maken sowieso het een en ander mee. Wanneer zij bovenop het fort van Sant' Andrea gaan musiceren, is daar net een reddingsoperatie aan de gang. Brennan probeert de helicoptergeluiden te onderdrukken door ritmisch metallofoons in te zetten, maar dit maakt ‘Search & Rescue’ alleen nog maar angstaanjagender.
Brennan staat bekend om zijn politieke en sociale betrokkenheid. Eerder liet hij Fugazi en Sleater-Kinney gratis optreden in het kader van de twintigste verjaardag van Food Not Bombs in 2000. In dat jaar nodige hij ook Green Day en The Blind Boys of Alabama uit voor het gemeentehuis van San Fransisco om muzikaal te protesteren tegen de verkiezing van George W. Bush als president. Op dit album gaat het wat subtieler. Het voor Venetië toepasselijke ‘Rising Tides’ stelt de klimaatcrisis aan de orde en ‘Migration Trails’, compleet met vogelgeluiden, behandelt het migratievraagstuk.
Over het gehele album worden Namtchylak en Brennan omgeven door water. Op de afsluitende nummers, ‘At Pier’s Edge’ en ’Singing To The Sea’ wordt het water zelfs als instrument gebruikt. Hier laat Sainkho haar hardste keellied horen, enigszins afgeblust door het geluid van klotsende golven en twee repeterende basnoten van Brennan. Het is een aardig document dat je niet direct meerdere keren zal gaan beluisteren. Voor in het archief, onder de noemer “het water van Venetië in klank en geluid”.
Immaterial Possession - Mercy Of The Crane FolkStel je je voor dat je belandt bent op een LARP evenement, vol met...
Now More Than Ever - Creatrix Now More Than Ever (“afgekort” als N>E) is een project van Tyson Ritter,...